Çiçeklerine bayılıp aldınız, eve getirdiniz, o da nesi, çiçekle birlikte anne bitki de ölmesin mi?! İşte onlar monokarpik özellikteki bitkiler. Yunancada monos tek, karpos meyve demek. Bir kez çiçek açıp tohum verdikten sonra ölen bitki türleri için Monokarpik terimi ilk olarak Alphonse de Candolle tarafından kullanılmış. Sukulentinizin monokarpik olup olmadığını anlamak için çiçeğini gözlemleyebilirsiniz. Eğer bitkiniz sanki tam ortasından yükseliyor gibi gözüküyor ise monokarpik bir tür olma ihtimali büyük. Çiçeği ortasından değil de rozetin yanlarından geliyor ise polikarpik yani birçok defa çiçek ve tohum verebilen, çiçek açınca ölmeyen türlerden demektir. 
100 yıl yaşayanı da var
Bir ağaç olarak anılan muz, bir ot türüdür ve meyve verdikten sonra o gövdede artık yaşamaya devam etmez, yeşil aksamı iyice kendini bırakıp sarardığında, yanlarından yavrular verdiğinde dibinden kesilir. Ananas, enginar, Caryota mitis (Fishtail palm-Balık kuyruğu palmiyesi), Zinnia, Marigold, ayçiçeği, havuç, brokoli, hardal otu, karnabahar, ebegümeci monokarpik olanlar arasında. Çoğu Agave çiçek açmadan önce 40-50 yıl kadar yaşar, 100 yıla kadar yaşayanları vardır, Century plant (Yüzyıl bitkisi) denmesinin sebebi belki de ondandır. Ortasından metrelerce çıkan etkileyici çiçeği uzunca süre dayanır, tohum oluşturur, yanlarından bol bol yavru verir, sonra da yavaş yavaş ölür. Bazı bambular ve Yuccalar da böyledir. Yuccaların rozetlerinden biri çiçek açtığında o rozet tekrar çiçek açmaz ama gövdesinin başka yerlerinden gelişen yeni rozetler çiçeklenir.
