BluTV’de merakla beklenen The Affair’in yerli uyarlaması Saklı “Her hikayenin iki yanı vardır” fikrinden yola çıkıyor. Orijinal versiyonu Hagai Levy ve Sarah Treem tarafından yaratılan The Affair 2014-2019 yılları arasında yayınlandığı beş sezon boyunca ilgiyle izlenmişti. Orijinaline büyük ölçüde sadık kalan Saklı’da da kadın ve erkeğin gözünden ayrı ayrı bakarak evlilik dışı bir ilişkinin duygusal ve psikolojik etkilerini incelerken bir cinayet ve gizemi aydınlatmaya çalışıyor. Saklı 23 Kasım’da 10 bölümüyle birden Blu TV platformunda yerini alacak. Saklı bazı sorulara yanıt arayan bir dizi: Neden aldatırız? İhanet derken neyi kastederiz? Neden erkeklerin canı sıkıldığı, kadınlarınsa yalnızlıktan dolayı aldattığını varsayarız? İhanet bir ilişkinin sonu anlamına mı gelir?
İhanet bir ilişkiyi sarsan en temel ihlallerden biri. Buna karşın yeteri kadar anlaşılamamış bir konu. Bu anlamda Saklı, hayatta bir kez olsun sevmiş herkesin bağ kurabileceği bir dizi.
“İnsanlar ilişki içinde kaybolabiliyor”
FIRAT ÇELİK - Ozan Aldatmanın pek çok sebebi olabilir. Bu, tamamen ikili ilişkide karşı tarafa dair beklentiler, düşüncelerle bağlantılı olabileceği gibi kişinin kendi kimliğini arayışı, tutkular, hazlar, anlık tatmin gibi sırf kendiyle ilgili de olabilir. Aldatmak, kelime anlamı itibarıyla de aslında “kandırmak” kavramını beraberinde getiriyor. Hem karşındakini kandırıyorsun bir nedenle hem de kendini. Bu nedenle özünde tatsız bir eylem. Her şey evrilir çünkü insanın doğası böyledir. İnsanlar ilişki içinde kaybolabiliyor. Rotalarını bulmakta zorlanabiliyorlar. Veya tutku ya da aşk; her ne ise aralarındaki, o zamanla değişebiliyor. Her şeyin ve de herkesin değişim halinde olması gibi. Ama şunu biliyorum ki sadakat gerçekten önemli. Her ne olursa olsun kendimizle ve karşımızdakiyle dürüst olmalıyız. Bunu borçluyuz çünkü. Empati kurmak, saygı çerçevesinde birbirimize açık olmak önemli. Elimizden geldiğince şeffaf olmalı ve de konuşabilmeliyiz.
“Evliliği amaç zannediyoruz, halbuki esas amaç mutluluk”
DEFNE KAYALAR – Beril Benim için “evlilik” belediyeden alınan bir izinden ibaret. Sanırım hepimizin sorguladığı şu: Artık herkesin her şeyi açıkça söylediği ve baş eğmektense kendi mutluluğunu öne aldığı günümüzde uzun ve tek eşli ilişki mümkün mü? Kendiliğinden olabilecek bir şey değil bu, çok çaba istiyor. Her iki tarafın da bunun için çok özen göstermesi, gayret etmesi gerekiyor. Aşk tek başına yeterli değil. Hem kendini hem de karşındakini iyi tanımak ve her ikisini de kandırmamak lazım. Ama Beril gibi “Evlendik artık, oldu bu iş” diye düşünüp ilişkinizi “varsaymaya” başlar, sorgulamayı erteleyip, sorunları görmezden gelirseniz elbette günün birinde halının altına ittiğiniz her sorun el ele tutuşup önünüzde toplu halde resmigeçit yaparlar. “Evleniyoruz” demek için yüzlerce kişiye bangır bangır ilan etmenin yolu olan o düğünler… Sonrasında tanıdığınız herkesin, özellikle ebeveynlerinizin çevresinin, akrabaların “Çocuk ne zaman?” beklentisi… Sosyal ortamlarda birlikte görülmediğiniz zaman ilişkiniz üzerine insanların rahatlıkla sorabildiği sorular… Bu tür her şey bir baskı yaratıyor. Genel olarak “Ne münasebet, size ne?” diyemiyoruz, hayatın her alanında olduğu gibi. Bir de zaten küçüklükten itibaren hepimizin kafasına yerleştirilen, bir prensle evlenip ömür boyu mutlu yaşayacağımıza dair saçma beklenti var. Evliliği amaç sanıyoruz, asıl amacın mutluluk olduğunu unutuyoruz. O düğüne gelen yüzlerce insana, yıllar içinde tanıştığımız, ilişkimize çok özendiğini sandığımız diğerlerine “Olmadı, yürümedi” demek, çok basit bir cümle olabilecekken büyük bir yıkımın itirafı haline getiriliyor. Ben şimdi ayrıldığıma mı yanayım, bu büyük “yıkıntı” ve arkasından aylarca yıllarca gelecek sorulara, arkamızdan yapılacak yorumlara mı? Kişisel olarak hiç kimseyi ilgilendirmeyeceğini, varsa bu ilişkinin çocuklarının ve ayrılan yetişkinlerin mutluluğundan ve sağlıklı gelecek kurmasından daha önemli hiçbir şey olmadığını düşünürüm. Ama o baskı, bize neyin önemli olduğunu unutturuyor ve tüm meseleyi “mutlu olmak istiyorum”dan uzaklaştırıp “başaramadım” gibi yanlış, tamamen gerçek dışı bir yere sabitliyor. Beril’in de, hatta annesinin de yaşadığı mutsuzluğu ağırlaştıran bence bu.
“Volkan ve Aslı’nın birbirine zarar vermesi kaçınılmaz”
AHMET RIFAT ŞUNGAR – Volkan Volkan’ı oynamaya çalışırken onu anlamaya çalıştım diyebilirim. Neler keşfettiğimi ben de izleyince anlayacağım. Volkan ve Aslı başa çıkılması zor bir acı yaşıyorlar. Dinmemiş ve hiç dinmeyecek bir acı. Bu nedene aralarındaki sevgi ve bağ ne kadar güçlü de olsa birbirlerine zarar vermeleri kaçınılmaz hale gelmiş. İlişkilerde gelişme birbirine karşı dürüst ve açık olarak mümkün olabilir.
“Sadakatsizlik, yalanı düşündüğün an başlar”
HAZAR ERGÜÇLÜ – Aslı Sadakatsizlik derken ilişkide iki tarafın da birbirine olan inancını yitirmesini kast ediyoruz aslında. Yalan söylemeyi düşündüğümüz ilk andan başlar. Diğer tüm alanlarda olduğu gibi söz konusu ilişki olduğunda da haklılık yine erkekliğin oluyor. Kadına da suçluluk, her şeyi mahvetmişlik kalıyor. Erkek aldattıysa kadın kesin onu ihmal etmiştir, “kadınlık görevleri”ni yerine getirmemiştir. Kadın aldatınca hafifmeşrepliğinden, “gözü dışarda”lığından yapmıştır ve ceza olarak her şeyi hak ediyordur. Bu çifte standart kendini medeni zanneden insanlarda bile kendini ilk boşlukta gösterir. Aldatmak kendine de karşı tarafa da artık dürüst olamamak demektir. Daha fazla sürdürememektendir. Nazikçe bitmesi gereken bir şeyi bitirememektendir. Derin bir keder yaşamış bir karakteri yansıtırken kendi duygularımdan, duyduğum bildiğim gördüğüm ve anlamaya çalıştığım duygulardan yola çıkıyorum. Ağır travmalar yaşamış birini canlandırırken illa o travmayı yaşamış olmamız gerekmiyor. Hepimizin bildiği temel duygular var. Oradan empati kurup anlamaya çalışıyorsunuz.
Asıl diziye büyük oranda sadık kaldık
DENİZ AKÇAY
(Senaryo Yazarı, Yönetmen)
Hikayede bir uluslararası danışmanla çalıştık ve aslına büyük oranda sadık kaldık. Zaten hikayenin benim için çarpıcı kısmı karakterlerin derinliği ve katmanlarında. Fakat irili ufaklı pek çok durumun algılanışı ve yorumlanışı bizim kültürel kodlarımızın dışında olduğundan yazı ekibi olarak buralara dikkat ettik. Setteyken ise özellikle karakterlerin her birini daha detaylı anlamaya ve anlatmaya çalıştım, anları önemsedim. En temel farklılık, Aslı karakterinin annesinde (Efsun) olabilir. Zira orijinalinde kendini keşfe çıkan kadını yargılayan bir bakış açısı hakimdi. Biz sette de onu özellikle anlamaya, diğer karakterlerle bağını güçlendirmeye özen gösterdik. Zira olayların bütününe bakabilmenin, yolculuğu dışarıdan da analiz edebilmenin iyileştirici gücüne inanıyorum. Diziye reaksiyonu kestiremiyorum. Ama bir hikayeyi, dahil olan herkesin ağzından dinleme yolunda bir taş döşeyebilmesini umuyorum. Böylece, ortaya çıkan kolektif kaosun nasıl da iletişimsizlik yüzünden meydana geldiğini anlayabiliriz. Zira ihtiyacımız olan ve en yapamadığımız şey açık iletişim. Göğüs kafesimizi sonuna kadar açıp ‘yaram burada’ diyebilme gücü. O yüzden çiftlerin bir arada izlemesini öneririm.