urla yazıları

Belki bugün dünden güzeldir Masaya bir sandalye daha Teruar: Bir aşk hikâyesi Kül olur kalbindeki zamanla, yana yana yana... Çılgın yeni çiftçiler Özgürlük sana kadar değil ölene kadar Denizler ne zaman hepimizin olacak? İnsan kendi içinde kim bilir kaç kez yeni bir ülke kurmuştur? Eski elbiselerimi atarken bile içime bir hüzün çöker Bir varmış bir yokmuş… Kokular, ışıklar, sesler... “Nasıl yaşadıysam, öyle yazdım...” Anı, nereye dokunsan acıtıyor... Yeniden başlamanın gücü olmasa... İnsan neden, hangi duygudan kaçıyorsa ona yakalanıyor nihayetinde… Kaçan kovalanıyor çünkü... Hayal kurmak iyidir. Umduğumuzdan daha da iyi geçebilecek bir yaz hayali kime ne zarar verir ki?