New York Times analizi: Biden'ın 2024 seçimlerindeki şansı ne?

Charles M. Blow / The New York Times

Geçen hafta Pazartesi günü Today programından Al Roker, Başkan Joe Biden'a ikinci bir dönem için aday olup olmayacağını sorduğunda Biden, "Aday olmayı planlıyorum Al, ancak henüz bunu açıklamaya hazır değiliz" yanıtını verdi. Bu cevap bana beklentileri yönetmeye yönelik bir dizi yumuşak lansman ve yarı taahhüt gibi geldi, ancak Başkan ve etrafındakiler yeniden seçilmek istediğinin sinyallerini veriyorlar. Zamanı geldiğinde, resmi bir açıklama sadece bir formalite, dikkatleri ve kapsamı yoğunlaştırmak için bir kampanya mekanizması olacaktır. 

Biden şu anda aday. Kaçınılmaz olanı öngörerek, geçtiğimiz haftalarda Demokrat başkanlar için kampanya yürütmüş birkaç siyasi danışmanla konuştum ve Biden'ın avantajları ve zorlukları hakkındaki değerlendirmelerini aldım.

Listede 1980'de Jimmy Carter'ın yeniden seçilme kampanyasını seçimlerin hemen öncesine kadar yürüten Timothy Kraft ve Kraft'ın ardından günlük operasyonları yürütmek üzere devreye giren Les Francis de yer alıyor. Ayrıca Bill Clinton'ın 1992'deki kampanyasını yürüten James Carville ve Barack Obama'nın 2008'deki kampanyasını yürüten David Plouffe da bu listede var. 

Seçim gününe bu kadar az bir süre kala çoğunlukla değersiz olan tahminlerle ilgilenmiyorum. Yarışın sonunda nasıl görüneceğini değil, başında nasıl göründüğünü soruyordum. Başlangıç olarak, Biden'ın politika sicilinin güçlü olduğu konusunda genel bir mutabakat vardı. Düşük işsizlik ve yüksek enflasyonla karışık bir çanta olan ekonomi şu anda Biden için pozitif olabilir, ancak bazıları seçmenlerin seçime yaklaştıkça bu konuda nasıl hissettiklerinin en önemli şey olacağını söyledi. Plouffe'un dediği gibi, insanların tek bir hayatı var ve şu anda onu yaşıyorlar Veriler ne derse desin ya da gelecek ne getirirse getirsin, önemli olan insanların oy verdikleri anda bu hayat hakkında ne hissettikleri.

Bu siyaset profesyonellerinin çoğu, Biden'ın yaşının üstesinden gelinmesi gereken önemli bir sorun olacağı konusunda hemfikir. Daha genç, ilk kez Cumhuriyetçi bir başkan adayına karşı yarışacak biri yerine Donald Trump ile rövanşı tercih etmelerinin bir nedeni de bu. 

Trump'ın yasal sorunları onu zayıflatacak

Trump'ın tercih edilen rakip olmasının bir diğer nedeni de, Francis'in gözlemlediği gibi, hasarlı mal olması ve daha da hasarlı olacak olması. Trump'ın yasal sorunlarının ön seçimlerde ona yardımcı olacağı ancak genel seçimlerde onu zayıflatacağı konusunda fikir birliği vardı. Düşünce basit: 2020'de Trump'ın yarattığı kaosa karşı oy verenler arasında, 2024'te daha da fazla kaos yarattıktan sonra Trump'a kim oy verecek? 

Danışmanların birçoğu, ülkede giderek artan partizan bölünmenin ve azalan kararsız seçmen ve kararsız bölge havuzunun farkında ve bu konuda endişeliydi. Carville, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki sayısız insanın muhtemelen diğer partiden biriyle hiç tanışmadığını söyledi. Belki de beklemediğim en ilginç endişeyi dile getirdi. Carville, "2022'nin bana göre en büyük hikayesi Siyahların katılımının son derece düşük olması" dedi. Özellikle de genç Siyah seçmenlerle ilgili bir sorun. En son ara seçimlerde, Demokratların kusurlu Cumhuriyetçi rakiplerine karşı güçlü Siyah adaylar çıkardığı yerlerde bile, Carville Siyahların katılımının yetersiz olduğunu düşünüyor. Ancak bu soruna neyin neden olduğundan ya da nasıl düzeltileceğinden emin değil.

Siyahların seçimlere katılımı yetersiz

Siyah seçmen duyarlılığını araştıran HIT Strategies danışmanlık şirketinin kurucu ortaklarından Terrance Woodbury ile konuştum. Woodbury, Ocak ayında yapılan bir anketin, Siyah seçmenlerin dörtte üçünün, yönetiminin Siyahların gündeminin büyük bir kısmını başlatmasına veya tamamlamasına rağmen, Biden'ın başkan olmasından bu yana hayatlarının iyileştiğine inanmadığını ortaya koyduğunu söyledi. Woodbury, özellikle gençler söz konusu olduğunda, göze batan bir iletişim başarısızlığı olarak tanımlanabilecek bir durumun altını çizdi. Woodburry, "Sorun ilerleme kaydedememiş olmamız değil, genç Siyah seçmenlerin bu ilerlemeden haberdar olmaması" dedi. 

Şimdi, insanlar Woodbury'nin nitelemesinden rahatsız olabilir ve seçmenleri siyasi haberleri takip etmedikleri için eleştirebilir, ancak suçu kur yapmaya çalıştığınız seçmenlere yüklemek kazanan bir strateji değildir. Kraft bu endişeyi yineledi ve bunun Siyah seçmenlere ulaşmanın ötesine geçtiğini belirterek, "DNC başkanı Pazar günleri yayınlanan talk show programlarına katılmalı ya da daha fazla konuk köşe yazısı, köşe yazısı, ne olursa yazmalı" diye konuştu.

Carville ayrıca Cumhuriyetçilerin uyanıklık terimini ve fikrini silah olarak kullanmasından da endişe duyuyor. Caville, "Eğer uyanık olmak insanların, özellikle de Siyahların, beyaz güçle olan etkileşimlerinin farkında olmaları gerektiği anlamına geliyorsa, bu tamamen meşru bir kelimedir. Ama eğer kimliğin ideoloji üzerindeki zaferi anlamına geliyorsa, beni kaybedersiniz ve bence pek çok insanı kaybedersiniz" dedi.  Biden'ı bu kavramdan soyutlama girişiminde daha da ileri giderek, "Siyah Amerika için belki de şimdiye kadar sahip olduğumuz en büyük başkan haline gelmiş olsa bile, en uyanık olmayan kişi Joe Biden'dır" dedi.

Üniversite mezunu olmayanlar çekebilir mi?

Bence bu biraz abartılı ve bu çerçeveleme genç Siyah seçmenleri çekmeye çalışırken yarardan çok zarar getirebilir, ancak Demokratların endişe duyduğu başka bir demografiyi çekmede işe yarayabilir: Üniversite eğitimi almamış olanlar. Aslında Carville'in duyar kasma ile ilgili temel şikayetlerinden biri, bu kavramın beyaz entelektüeller tarafından sahiplenildiğine olan inancıdır. 

Tüm bunlar, Plouffe'un bugün Amerikan siyasetindeki en büyük soru olarak nitelendirdiği bir meseleyi ortaya çıkarıyor: Demokratların daha fazla üniversite mezunu çektiği ve Cumhuriyetçilerin üniversite mezunu olmayanlar arasındaki konumlarını güçlendirdiği eğitim fay hatlarının 2008 veya 2012'de olduğundan çok daha şiddetli olduğu bir dönemde Cumhuriyetçilerin üniversite mezunu olmayan beyaz olmayan seçmenler arasında kazanımlar elde etmeye devam edip edemeyeceği. 

Bu konuşmalardan çıkardığım sonuç, en azından kampanyasının başında Biden'ın bariz avantajlara sahip olduğu ama aynı zamanda önemli engellerle de karşı karşıya olduğuydu. Demokrat adaylar genellikle kampanyaların sonlarına doğru rakiplerinden duydukları korkuyu seçmen motivasyonu olarak kullanmaya çalışırlar. Ancak bu geri tepebilir. Woodbury'nin bana söylediği gibi, firması 2022'de Siyah erkekler arasında katılım ve Demokrat desteğinde önemli bir erozyon gördü çünkü onlar korku ve kayıp mesajlarına yanıt vermiyorlar. Bunun yerine, ne kazanacaklarına değil, ne kazandıklarına dair bir mesaja ihtiyaçları olduğunu belirtti. Tehlike altında olmak yerine güçlendikleri mesajına yanıt veriyorlar. Zaten Demokratların genel söyleminin daha merkezi bir parçası olması gereken bu mesajın şimdi başlaması gerekiyor.

© 2023 The New York Times Company