2021 yılı sona ererken, Avrupa Birliği gitgide daha tehlikeli hale gelen dünyamızda seçeneklerini ve önceliklerini tartışıyor. Avrupa 1945’ten bu yana temel “barış projesini” gerçekleştirmeyi başardı; kıtadaki eski hasımlar arasında yeni savaşları ihtimal dışı bıraktı ve AB toprakları içinde Kant’ın tabiriyle “kalıcı barış” sağlandı. Dahası, birçok analist 1989-91 döneminde komünizmin çöküşünü Sovyetler Birliği’nin ABD ile silah yarışını sürdürememesine bağlasa da, Sovyet blokunun çöküşünde daha derin bir sebep vardı: Batı Avrupa sosyal piyasa ekonomisi. Bu nun en net örneği ise Batı ve Doğu Almanya arasındaki rekabetti. Batı Avrupa liberal demokrasi ve büyüyen piyasa ekonomisiyle gelirleri etkin biçimde dağıtıp kapsamlı sosyal koruma sağlamanın mümkün olduğunu göstererek hayati bir iş yapmış oldu. Komünizmin ideolojik mağlubiyetine ve sonunda çökmesine sebep olan şey, Sovyet sisteminin zayıflığı kadar Batı Avrupa’nın barış modeli ve sosyal piyasa ekonomisiydi. Bugün dünyanın önünde yeni çetin mücadeleler var ve Avrupa’nın bölgesel barışı sağlamaya yönelik bir proje olan savaş sonrası tarihine uygun olarak iki küresel “misyon” üstlenmesi gerekiyor. Birincisi iklim değişikliği. Glasgow’da geçtiğimiz günlerde düzenlenen konferansta gerçekten de hem ülkelerden hem de özel paydaşlardan yeni sözler alındı. Ancak İklim Değişikliği Paneli’nin raporuna bakınca, iddialı azaltım hedeflerinin 2020’li yıllar içinde yürürlüğe konması şart. Küresel ısınmayı 1.5 derece hedefine yakın tutup tutamayacağımız, küresel sera gazı emisyonlarının ancak yüzde 8’inden sorumlu olan Avrupa’dan ziyade ABD, Çin ve gelişmekte olan ekonomilere bağlı. Glasgow’da verilen sözlere ve yeşil teknolojilerdeki ilerlemeye karşın, 1.5 derece yarışını kazanma yolunda ciddi engeller söz konusu.
Haber Giriş: 03.12.2021 04:30 | Son
Güncelleme: 16.02.2022 15:18
Avrupa’ya düşen iki görev
2021 yılı sona ererken, Avrupa Birliği gitgide daha tehlikeli hale gelen dünyamızda seçeneklerini ve önceliklerini tartışıyor. Avrupa 1945’ten bu yana temel “barış projesini” gerçekleştirmeyi başardı; kıtadaki eski hasımlar arasında yeni savaşları ihtimal dışı bıraktı ve AB toprakları içinde Kant’ın tabiriyle “kalıcı barış” sağlandı. Dahası, birçok analist 1989-91 döneminde komünizmin çöküşünü Sovyetler Birliği’nin ABD ile silah yarışını sürdürememesine bağlasa da, Sovyet blokunun çöküşünde daha derin bir sebep vardı: Batı Avrupa sosyal piyasa ekonomisi. Bu nun en net örneği ise Batı ve Doğu Almanya arasındaki rekabetti. Batı Avrupa liberal demokrasi ve büyüyen piyasa ekonomisiyle gelirleri etkin biçimde dağıtıp kapsamlı sosyal koruma sağlamanın mümkün olduğunu göstererek hayati bir iş yapmış oldu. Komünizmin ideolojik mağlubiyetine ve sonunda çökmesine sebep olan şey, Sovyet sisteminin zayıflığı kadar Batı Avrupa’nın barış modeli ve sosyal piyasa ekonomisiydi. Bugün dünyanın önünde yeni çetin mücadeleler var ve Avrupa’nın bölgesel barışı sağlamaya yönelik bir proje olan savaş sonrası tarihine uygun olarak iki küresel “misyon” üstlenmesi gerekiyor. Birincisi iklim değişikliği. Glasgow’da geçtiğimiz günlerde düzenlenen konferansta gerçekten de hem ülkelerden hem de özel paydaşlardan yeni sözler alındı. Ancak İklim Değişikliği Paneli’nin raporuna bakınca, iddialı azaltım hedeflerinin 2020’li yıllar içinde yürürlüğe konması şart. Küresel ısınmayı 1.5 derece hedefine yakın tutup tutamayacağımız, küresel sera gazı emisyonlarının ancak yüzde 8’inden sorumlu olan Avrupa’dan ziyade ABD, Çin ve gelişmekte olan ekonomilere bağlı. Glasgow’da verilen sözlere ve yeşil teknolojilerdeki ilerlemeye karşın, 1.5 derece yarışını kazanma yolunda ciddi engeller söz konusu. 
