Parisli yetkililer tarihi Saint-Michel çeşmesinin yenilenmesinin 2,3 milyon euroluk maliyetini keşfettiklerinde, pek çok kişi finansal olarak zorda olan şehrin bu çalışmaları nasıl finanse edeceğini merak ediyordu. Belediye 19. yüzyılın saygın Fransız mimarı Gabriel Davioud tarafından tasarlanan çeşmenin restorasyonunda dev bir posterin kullanılması için bir reklam ajansıyla 5 milyon euro'luk sözleşme imzalayınca endişeler ortadan kalktı. Le Parisien gazetesi “Meclis üyelerinin yüzü gülüyor” diye yazdı.
'Sapkın bir sistem'
Ancak herkes bu kadar hevesli değil. Muhafazakârlar ve solcu çevrecilerden oluşan bir eleştirmenler koalisyonu, yenileme çalışmaları sırasında tarihi binaların dev reklamlarla kaplanmasının giderek yaygınlaşan uygulamasını engellemek için mücadele ediyor. La Tribune de l'Art internet sitesinin editörü Didier Rykner, "Bir dünya mirası olan Seine Nehri kıyıları bir kez daha devasa bir akıllı telefon ya da bir çift spor ayakkabı reklamıyla kirletilecek" diye yazdı. Rykner, Fransa'nın başkentinin kentsel peyzajını “bozan” “sapkın bir sistem” olarak adlandırdığı bu durumu kınadı.
Bu yıl 8.8 milyar euro'ya ulaşması beklenen borcu olan kentin sosyalistlerce yönetilen belediyesi, her yıl kentin tarihi binalarını ve anıtlarını restore etmek için 30 milyon euro harcadığını söylüyor. Ortaçağdan kalma Saint-Germain-l'Auxerrois kilisesinin 14,5 milyon euro'ya yenilenmesi gibi önemli çalışmalar planlanırken, yetkililer finansman için yalnızca Parisli vergi mükelleflerine güvenemeyeceklerini söylüyor. Aralarında Gucci'nin de bulunduğu lüks devi François Pinault, Saint-Sulpice kilisesindeki Bakire Şapeli'nin geçen ay tamamlanan 2,3 milyon euro'luk yenileme maliyetine 1,5 milyon euro katkıda bulundu. Meclis üyelerine göre reklamlar da yardımcı oluyor. Paris'teki Madeleine kilisesinin cephesinde yer alan lüks deri ve giysi markası Louis Vuitton'un dev reklamının, kilisenin bu yıl tamamlanan 10 milyon euro'luk dış cephe çalışmasının 8 milyon euro'luk kısmını finanse ettiğini belirttiler.
Yasalar reklamı yasaklıyor
Fransız yasalarına göre, tarihi binalar ve anıtlar üzerinde reklam yapılması yasak. Ancak 2007 yılında, restorasyon sırasında geçici olarak alanın etrafındaki iskelelere yerleştirilmeleri ve elde edilen gelirin işin ödenmesinde kullanılması koşuluyla bu reklamlara izin verildiğinde bir muafiyet getirilmişti. Eleştirmenler o zamandan beri bu tür reklamların ülke geneline yayıldığını söylüyor. Paris'te ekolojist bir meclis üyesi olan Émile Meunier, haber kanalı BFM'ye verdiği demeçte "Tüketime teşvik edilmeden hiçbir yerde yürüyemezsiniz. Tarihi anıtları finanse etmek için bile olsa reklama karşıyım. Bana göre bunları vergiler finanse etmeli" dedi. Meunier, büyük şirketlerin bu muafiyetten yararlanarak hem özel hem de kamuya ait tescilli binaların cephelerinde kendilerini tanıttıklarını savunuyor. Bu gibi durumlarda gelirler yerel konsey yerine binanın sahibine gidiyor. Örneğin Lyon'da sol görüşlü konsey, hükümetin Ikea'nın kentin Bellecour meydanında yenileme çalışmaları yapılan tescilli bir binaya reklam asmasına izin vermesini protesto etti. Belediye başkan yardımcısı Camille Augey, bu tür reklamların küçük dükkanları dezavantajlı hale getirdiğini çünkü yerel halkı Lyon dışındaki büyük zincir mağazalarda tüketim yapmaya teşvik ettiğini söyledi.
Paris'te de Louis Vuitton'un Champs Elysées'de açacağı mağazanın üç yıl sürecek inşaat çalışmaları sırasında markanın logolarının yer aldığı dev bir branda ile kaplanmasına çevreci meclis üyeleri itiraz etti. Bunun tarihi bir bina üzerinde yasa dışı bir reklam olduğunu savundular. Paris belediyesi ise örtünün yasal olduğunu ve firmanın bunu asma hakkı için şehre 1.7 milyon euro ödediğini söyledi. Champs Elysées'yi de içine alan Paris'in sekizinci bölgesinin belediye başkanı Jeanne d'Hauteserre "Ya çirkin bir örtünüz vardır ya da güzel bir örtünüz. Ne olursa olsun, eğer bir inşaat çalışması varsa, bir kaplamaya ihtiyacınız vardır" dedi ve eleştirmenlerin başlarına bir şey düştüğü gün fikirlerini değiştireceklerini söyledi.
