Suat Başar Çağlan
Galatasaray’ın 2022-23 sezonu seyir zevki yüksek bir film gibiydi. Herkes katkı verdi ama esas kahraman ise filmi yazıp yöneten kişi oldu. Galatasaray’ın 23. şampiyonluğundaki aslan payı Okan Buruk’a ait…
Çekimler daha erken başlamalıydı ama Haziran 2022’de kulüp kongre telaşındaydı. 13. sırada biten korkunç sezonun ardından başkan değişti. On gün sonra Buruk geldi. İlk beklenti makul restorasyondu. Okan Hoca Akhisarspor’la düşük bütçeli bir sanat filmi çekip Türkiye Kupası’nı kaldırmış, Başakşehir’le Süper Lig’i almış olsa da “dev prodüksiyon” tecrübesi yoktu. Taraftarın elinde tutunacak iki dal vardı: Bir, Buruk sakin, makul ve uyumlu biriydi. İki, diğer İstanbul büyükleri de sezona yeni kadroyla giriyordu.
Günler ilerledikçe kulübün mayıs takıntısı ağır bastı. Kulüp hedef büyüttü, transfere yüklendi ve kazanma kültürüne güvendi.
Baskı artsa da Buruk değişen durumlara adapte olmayı biliyordu. Bu sayede Maradona hayranı bir genç olarak yirmi yaşında kaval kemiği kırıldığında futbola küsmek yerine oyununu dönüştürerek ülke futbolunun en büyük kariyerlerinden birini inşa etmişti. 11 yaşında kapısından girdiği Florya’ya hoca olarak dönmesini sağlayan faktörlerden biri de buydu.
