Ukrayna kuvvetleri Rus ordusunun geçen yıl başlayan işgalden bu yana kötü performans göstermesini sarhoşluklarına bağlıyor. Ordular toplumlarının aynasıdır. Aşırı votka tüketimi, uzun zamandır Rus erkeklerinin ortalama yaşam beklentisininin yaklaşık 64’e düşmesinin sebebi olarak görülüyor. Ancak askerlerin içki içmesi, hatta daha güçlü maddeler kullanması yeni bir şey değil.
Polonyalı Lukasz Kamiensky’nin “Shooting Up: A History of Drugs in Warfare” kitabında ayrıntılı biçimde ele aldığı üzere cephedeki asker, sivillerin belki hayal bile edemeyeceği bir stres yaşıyor. Kendisinin veya etrafındakilerin öleceği korkusuyla ve öldürme mecburiyetiyle başa çıkması gerekiyor.
Tarih boyunca ordular makul miktarda alkolün askerlerin stres yönetiminde yararlı olduğunu, kısa süreliğine özgüveni artırdığını gördü. 1875’te Britanya ordusu 20 milyon litre rom devirmişti. Denizcilere günde 300 mililitre civarı içki veriliyordu.
Haşhaşiler gibi
Yunan savaşçılar savaştan önce afyon alırdı. 12. yüzyılda Arap dünyasındaki Haşhaşin adı verilen suikastçılar tutkusunu haşhaşa borçluydu. Sibiryalı kabileler ve ünlü Viking savaşçılarının düşmana korku salmak için “Amanita muscaria” türü mantarda bulunan bir psikoaktif alkaloid kullandığı anlatılır. Meksika ve Orta Amerikalı savaşçılar ise koka yapraklarından cesaret devşiriyordu.
II. Dünya Savaşı’nın tarafları endüstriyel ölçekte amfetamin üretimine ve dağıtımına dahil oldu. Ancak haplanma konusunda kimse birleşik Nazi kuvvetleri Wehrmacht’ın eline su dökemezdi.
Rusya Almanlardan ders almışa benziyor. Londra merkezli düşünce kuruluşu Royal United Services Institute’un yeni raporu Rus askerlerinin amfetamin kullanımına dikkat çekiyor. Perişan haldeki “feda edilebilir askerler”, yani işgal edilmiş Luhansk ve Donetsk “halk cumhuriyetlerinden” olanlar ve neredeyse eğitim almadan seferber edilen siviller amfetamin ve sıvı formda başka narkotikler verilerek intihar saldırısı sayılabilecek görevlere yollanıyor.
Görevleri Ukrayna mevzilerine doğru ilerleyip ateşi üzerlerine çekmek. Bu sayede düşman mevzilerinin Rus topçuları tarafından isabetle tespit edilip hedef alınmasını sağlıyorlar.
Geri çekilirlerse büyük ihtimalle kendi orduları tarafından vuruluyorlar. Uyuşturucuya ihtiyaç duymalarına şaşmamak gerek. Vatanlarını savunan Ukrayna askerlerinin böyle motivasyonlara ihtiyacı yok. Ancak içlerinden en azından bazılarının bu çileden kurtulmak için uyuşturucu ve alkole yönelmemesi sürpriz olur.
