Ege’deyiz, şükür. Her şeyi öpesim geliyor; domatesi, Ege’nin kadife denizini, meltemle gelip geçen zakkum kokusunu. Cüce olmasına rağmen meyve veren zeytin ağacını, her sabah lokantalarının önünde sarma saran kadınları, Kalimera’yı ve çürük çarık olsalar da hayatlarına bir şekilde devam eden sokak kedilerini ve hep birlikte ve durmadan sıcaktan şikâyet etmeyi özlemişim. Almanya’da bir kış geçiren Egeli her insan gibi her şeye “Canımmm, canım benimmm” diye sarılmak istiyorum.
21.07.2023 04:30
Tatiller, tatillerimiz
Eresos’un köy kahvesinde, Safo’nun heykelinin altında, en güzel esen masada oturup “Niye böyle bir yerde yaşamıyorum ki?” diye soruyorum. Sebep o beyhude ihtiras: Sanki insanlar seni görmezse, hatırlanmazsan hiç olmamış olursun korkusu...
A+
Yazı Boyutunu Büyüt
A-
Yazı Boyutunu Küçült
* Bu haber/yazı ve resimlerin eser sahipliğinden doğan tüm hakları Haftalık Yayıncılık Anonim Şirketi’ne ait olup işbu yazı/haber ve resimlerin, kaynak gösterilmeksizin kısmen/tamamen izin alınmaksızın yeniden yayımlanması yasaktır. Haftalık Yayıncılık Anonim Şirketi’nin, 5187 sayılı Basın Kanunu’nun 24. maddesinden doğan her türlü hakkı saklıdır.
Gençleri anlayacak yaşa geldik mi?
28 Kasım 2025
İsraillilere nasıl davranmalı?
26 Eylül 2025
Gazze’yi savunmak, neoliberal ahlaksızlıkla mücadeledir
01 Ağustos 2025
Yenilginin tevazusunda buluşmak
27 Haziran 2025
Kıymete değer Sırrı Bey...
Tüm Yazıları
09 Mayıs 2025