Gözümde canlanır sahte bir mazi

Vaktiyle çalıştığım spor gazetesinde sakinliğiyle bilinen ellili yaşlardaki foto muhabirimiz, bir öğle vakti masamın hemen karşısına denk gelen asansörden çıkıp, kararlı adımlarla yürüdü ve yanımdaki ışıklı masaya eğilmiş halde fotoğraf seçen görsel yönetmenimizin suratına okkalı bir yumruk patlattı. Devrilen masayla birlikte yere kapaklanınca bir yumruk daha atmak için hamle yaptıysa da araya girerek zaptettik.
Olayın sırrı sonradan anlaşıldı. Muhabirimiz gazetede yayımlanan bir fotoğrafıyla katıldığı yarışmada (güzel bir para ödülü de içeren) birinciliği kazanmıştı. Sonucu tescil etmek için fotoğrafın (filme basılı) orijinalinin jüriye teslimi gerekiyordu. Ne var ki kale önünde kafa topuna çıkan futbolcuların olduğu karenin orijinali ile gazetede basılı hali farklıydı. Görsel yönetmenimiz “topsuz fotoğraf olmaz” prensibiyle münasip bir boşluğa top ekleyip baskıya öyle göndermişti. Bu karar bir ödülün kaybına, bir muhabirin işinden olmasına ve burnunun kırılmasına sebep olmuştu.