22 Aralık 2024, Pazar Gazete Oksijen
Haber Giriş: 14.04.2024 17:00 | Son Güncelleme: 14.04.2024 23:14

Rise of the Ronin incelemesi

75 saatlik maceramın sonunda Rise of the Ronin'i bitirdim. Büyük beklentilerle başladığım oyunda iyi ve kötü pek çok sürprizle karşılaştım. Nihayetinde iyi iş kotarılmış, ancak eleştirilecek noktaları da pek az değil.
Rise of the Ronin incelemesi

Geliştirici Team Ninja en çok Ninja Gaiden, Nioh ve Wo Long gibi oyunlardaki yüksek oktanlı, aksiyon odaklı dövüş mekanikleriyle tanınıyor, ancak Rise of the Ronin ile açık dünya oynanışına geçiyor. Bu PlayStation 5 üzerinden oyunculara sunulan aksiyon-RPG'si keşfedilecek birçok alan, tarihi drama ve akıcı, erişilebilir dövüş teknikleri sunuyor. Bununla birlikte, türdeki diğer oyunlardan sıyrılmak için öyle büyük yenilikler getirmiyor. Team Ninja'nın oyunlarına aşina değilseniz Rise of the Ronin güzel bir başlangıç olabilir elbette, ancak derin savaş mekaniklerinde ustalaşmayı bekliyorsunuz o noktada biraz hayal kırıklığına uğramanız kaçınılmaz.

Rise of the Ronin, tarih ve anlatıya odaklanmasıyla diğer Team Ninja oyunlarından önemli ölçüde ayrışıyor. Elbette, Team Ninja Nioh ve Wo Long gibi son oyunlarına tarihi unsurları dahil etti, ancak Rise of the Ronin önemli ölçüde daha az fantastik. Aslında, tarihsel kurgusu ilk Assassin's Creed oyunlarını hatırlatıyor desek yanlış bir yorum yapmış olmayız.

Rise of the Ronin’in açık dünyasında takılmak hayli keyifli, bunu biraz da oyunun çevrimiçi sistemini kullanış şekline borçluyuz. Ara sıra şehirlerde gezinirken diğer oyuncuların NPC’leriyle karşılaşabiliyorsunuz, bu da akıllara hemen Forza Horizon’ı getiriyor. Kendinizi test etmek isterseniz hsilahınızı çekip mücadeleye girebiliyorsunuz. Hatta bazı noktalarda bu gerçek oyuncu NPC’leri rastgele beliren etkinliklerde ve bölge temizleme görevlerinde de karşınıza çıkabiliyor ve bir hayli zorluyorlar.

Rise of the Ronin'in donuk bir sunumu var, bu da şaşırtıcı çünkü Team Ninja'nın gücü sunumu olabildiğince iyi bir şekilde yaratmakta yatıyor. Örneğin, Nioh ve Wo Long etkileyici olay örgülerinden yoksun, ancak doğaüstü unsurları görsel bir canlılık katıyor. Rise of the Ronin, tarihe ve dramaya odaklanmasıyla hikayesine çok bir şey katmıyor.

Rise of the Ronin’in seviye sistemi mevcut ve seviyenizin yüksek olması işinizi kolaylaştırıyor. Düşmanların verdiği hasarlar genellikle seviyelere bağlı ve seviye olarak aranızda ne kadar fark varsa o kadar kolaylaşıyor ya da zorlaşıyor.

Hikayeyi keşfederken ve ilerletirken, bir diyalog ağacı sistemi kullanarak NPC'lerle nasıl etkileşim kurduğunuza bağlı olarak durumsal sonuçları belirliyorsunuz. Genel olarak bu, bir kavgaya girmeyi veya bir kavgadan konuşarak çıkmayı içeriyor. Dönemin siyaseti ve tarihi figürleri hakkında benzersiz perspektifler sunan her iki gruba da yardımcı olabilirsiniz. 

Savaş mekaniklerini tanıtan kısa bir önsözden sonra Rise of the Ronin sizi açık dünyaya bırakıyor. Harita, önemli yer işaretleri, hızlı seyahat noktaları ve özgürleştirilmesi gereken düşman yerleşimleri içeren bölgelere ayrılmış. Haritaya serpiştirilmiş atış galerileri, süzülme mücadeleleri, hazine avları ve diğer mini oyunları da unutmayalım. Yine de Rise of the Ronin'in seviyeleri Nioh ve Wo Long'un seviyeleriyle aynı düz ve basit hissiyata sahip.

Team Ninja'nın aksiyon soyağacı düşünüldüğünde, seyrek olarak çatışma olması şaşırtıcı. Örneğin Dragon's Dogma 2, seyahat ederken sizi sürekli olarak düşman çeteleriyle karşı karşıya getiriyor ve bir noktadan diğerine geçerken kaynaklarınızı tüketmenize yol açıyor. Rise of the Ronin'de ise harita üzerinde at sırtında ilerliyor, ilgi çekici noktaları araştırıyor ve bir sonraki bölgeye geçiyorsunuz. Bu, günümüz standartlarına göre modası geçmiş hissettiren kullanışlı Far Cry formülü gibi duruyor.

Yapay zeka da işini iyi yapmıyor ve oyunda tat kaçıran bir unsura dönüşüyor. Teke tek dövüşlerde, hatta kalabalık dövüşlerde bile bazen çok iyiler ama iş oyunun size sunduğu gizliliğe gelince bayağı düşük zeka seviyesine sahipler. Mesela ana görevlerde yanınıza yardımcı NPC’ler alabiliyorsunuz. Eğer siz gizlenmişseniz, tıpkı vaktinde The Last of Us’ta olduğu gibi, burada da yanınızdaki yardımcı NPC’yi görmezden geliyorlar. Ya da ne bileyim, düşmanın neredeyse tam karşısında olmadığınız sürece istediğiniz gibi çömelerek yanından falan geçebiliyorsunuz. Hareket sesinizi sıfıra düşüren yeteneği de yetenek ağacında açtığınız zaman bayağı bozuk bir oyuna dönüyor ve gizlilik anlamını yitiriveriyor.

Oyunun hikayesi yıkımdan sağ kurtulan iki çocuk ile başlıyor. Bu karakterler Şogun karşıtı bir grubun himayesinde yetişip, suikastte uzmanlaşmış savaşçılar haline gelmiş durumda.

Nioh gibi, Rise of the Ronin de silahınızla farklı hareketler yapmak için duruş değiştirmenize izin veriyor. Bunlar esasen farklı dövüş stilleri ve bir seferde üç tane kuşanabiliyorsunuz. Nioh'un aksine, Ronin'in ek fayda sağlamak için bir taş-kağıt-makas sistemi var. Bu kağıt üzerinde kulağa hoş geliyor, ancak uygulamada sınırlı kalıyor.



Önceki Team Ninja oyunlarında duruş değiştiriyordunuz çünkü bu duruşlarda ustalaşmak kombolarınızı genişletiyor ya da savunmanızı güçlendiriyordu. Bu, ne yaptığınızı biliyorsanız düşmanları alt etmenizi sağlayan bir sistemdi. Rise of the Ronin'in dövüşü bu fikre çok daha sıradan bir bakış açısı getiriyor.

Seslendirmeler ve müzikte iyi iş çıkarılmış. Türkçe çevirisinin de yerelleştirmesiyle beraber gayet başarılı olduğunu belirtmek gerekiyor. Ghost of Tsushima gibi yine nispeten oyunun geçtiği döneme uygun kelimeler ve ağızla çeviriler bulunuyor, ama dengesi iyi kurulmuş. Müziklerini Fallout, Starfield, Crysis ve Dragon’s Dogma gibi oyunların bestecisi Inon Zur’un yapmış olması dikkat çekici.

Assassin’s Creed ve Ghost of Tsushima gibi oyunlarla aranız iyiyse bu oyun da size yeni bir kapı açabilir.

Bir PlayStation 5 oyunu olarak Rise of the Ronin çeşitli modlara sahip: Grafik, Performans ve Işın İzleme. Performans modu saniyede 60 kareyi hedeflese de sık sık bunun altına düşüyor.

Grafik modu çözünürlüğü ve grafikleri geliştiriyor, ancak çok daha tutarsız bir kare hızı pahasına bunu yapıyor. Daha akıcı bir deneyim için kare hızını 30 fps'ye kilitleyebilirsiniz, ancak yine de düşüşler yaşamanız kaçınılmaz. Görsel iyileştirme fark edilebilir, ancak ödün vermeye değer mi, kesinlikle hayır.

Işın İzleme modu çözünürlüğü düşürüyor, ancak Grafik modunun geliştirmelerine ışın izleme ekliyor. Bu, grubun en iyi görünen modu, ancak en düzensiz kare hızına sahip (30 fps'de sınırlandığında bile).

Team Ninja'nın oyunları grafiksel kaliteleriyle bilinmediklerinden ilk etapta grafikler oyunculara tuhaf gelebilir. Bununla birlikte, Rise of the Ronin, geçen konsol neslinden benzer şekilde Japon temalı, açık dünya samuray oyunu olan ve görsel bir güç merkezi olan Ghost of Tsushima nedeniyle daha sert bir rekabete sahip. Rise of the Ronin asla kötü değil, ancak Ghost of Tsushima'nın göz kamaştırıcı açık dünya manzaraları gibi veya Like a Dragon kadar etkileyici değil.

Tüm bunları alt alta toplayacak olursak Team Ninja'nın ilk açık dünya girişimi çoğunlukla başarılı olmuş. Rise of the Ronin'in aksiyonu dinamik ve ilgi çekici ve ortam, bazı alanlarda seyrek olsa bile çeşitli içerikler sunuyor. Kolaylaştırılmış savaş sistemi, geliştiricinin önceki oyunlarına göre çok daha rahat bir deneyim sunuyor ve bu da zorlu savaş tutkunlarını hayal kırıklığına uğratabilir. Yine de, basit samuray aksiyonu ve keşifle kendinizden geçmek istiyorsanız Rise of the Ronin satın almaya değer. Daha derin mekanikleri tercih ediyorsanız, Nioh veya Wo Long iyi birer seçim olabilir.

Artıları (+)

Heyecan verici savaş sahneleri
Büyüleyici tarihi ortam
Dinamik RPG diyalog etkileşimleri
Seslendirmeler ve müzikler başarılı

Eksiler (-)

Tatsız açık dünya tasarımı
Savaş önceki oyunlara göre mekanik olarak daha az yoğun