Anneye babaya sarılamamak, çocuğunu kucaklayamamak, gözyaşlarını bir maskenin içine akıtmak... Sağlık çalışanlarının yaşadığı sorunlardan sadece birkaçı. Hastaların dert ortağı da onlar, psikoloğu da. Kimisi annesinin, kimisi çocuğunun yerine koyuyor, bunlar da üzerlerine biçilen rollerden bazıları. Tek beklentileri ise saygı, anlayış ve şiddete maruz kalmamak. Çok mu şey istiyorlar, okuduktan sonra siz karar verin
Dünyayı teslim alan koronavirüsle savaşın en ön saflarında onlar yer alıyor. Yaşadıkları türlü zorluklara rağmen, mesleklerine olan bağlılıkları zerre azalmamış. Görev başında yaşadıkları güçlüklere, altüst olan aile hayatları eklenmiş. Yorgunlar, önlemlere uymayanlara kızgınlar ve aile özlemiyle dolular. Pandeminin kahramanları, yaşadıklarını Oksijen’e anlattı.İç Hastalıkları Uzmanı Dr. Rahman Köseoğlu: ''Salgının başında ayrı ev tuttum''

Yoğun Bakım Hemşiresi Seher Altuncu: ''Anneme 'Sarılmak yok' dedim, başladık ağlamaya''

Hastabakıcı Yavuz Çelenk: ''Maskenin yeri çene veya kol değil''

Aile Hekimleri Derneği Başkanı Dr. Kutbettin Demir: ''Yoğunluk ve ekipman eksikliği darbe vurdu''

Hemşire Ersan Bıçak: ''Psikolojik destek de bizim işimiz''
