2019’da FC Barcelona hakkındaki kitabıma başladığımda, niyetim kulübün zirveye yükselişini anlatmaktı. Neticede gerileme ve çöküş hikâyesini de anlatmak zorunda kaldım. Pandemiden önce Barcelona yıllık geliri 1 milyar doları aşan ilk spor kulübü olmuştu. Şu anda brüt borcu 1.4 milyar dolar. İspanya ligi yönetimi, kulübün bundan böyle cebinde olmayan parayı harcamasına izin vermiyor. Kulüpte şu anda “batan geminin malları” misali bir satış seferberliği var. Ölümcül darbe pandemiden gelmiş olsa da kulüp 2015 yılında Şampiyonlar Ligi’ni kazandığından beri serbest düşüşte. O dönemki başarılar altyapı kökenli müthiş jenerasyon sayesinde ucuza mal olmuştu. Neymar gidince
Barcelona’nın 2014-2020 dönemindeki felaket transfer politikasının başında Josep Maria Bartomeu vardı. Bartomeu Ocak 2014’te başkanlığa geldiğinde kalıcı olacağı düşünülmüyordu. Ama Temmuz 2015’te, yani Şampiyonlar Ligi zaferinden bir ay sonra, başarının getirdiği havayla seçimi rahat kazandı. Futbol bilgisi kısıtlıydı. Kulübün sportif direktörü ve eski efsane kalecisi Andoni Zubizarreta, Neymar ve Luis Suárez’i kadroya katarak futbolun en iyi hücum üçlüsünü oluşturdu. Ama kısa süre sonra “Zubi” görevden alındı. Altı yıllık Bartomeu döneminde beş sportif direktör görev yapacaktı. Çöküş Neymar’ın kaybıyla başladı. 2017 yılında transfer rekoru kırarak 220 milyon euroya Paris Saint-Germain’e giden oyuncunun yeri dolmadı. Aynı yıl 18 yaşındaki Fransız forvet Kylian Mbappé ve genç Norveçli Erling Haaland kulübe önerildi, ama “Barça modeline uygun olmadıkları” için düşünülmedi. Onların yerine bir başka genç, Ousmane Dembélé kadroya katıldı. Üstelik toplam 147 milyon euroluk maliyetiyle Mbappé’den daha pahalıya mal oldu. Altı ay sonra Brezilyalı Philippe Coutinho için Liverpool’a 160 milyon euro ödendi. 2019’da Ajax’lı genç orta saha oyuncusu Frenkie de Jong 75 milyon euro karşılığında ekibe katıldı. Menajer Hasan Çetinkaya’ya göre Ajax bu fiyatın yarısına razıydı: “Barcelona yönetimi üzerinde büyük baskı vardı. Transfer bitince öyle rahatladılar ki belgeler imzalanınca sportif direktör Pep Segura ağlamaya başladı.” Barça’nın belli bir oyuncuya yönelmesi ve başka alternatifi yokmuş gibi görünmesi satıcıların gözünden kaçmıyordu.
2019 yazında Neymar Messi’ye PSG’den ayrılmak istediğini söyledi. Messi durumu başkana bildirdi. Hatta basına konuşup kulüp üzerinde baskı oluşturdu. Ama Barça 27 yaşındaki Neymar’a 200 milyon euro ödemek istemedi. Kulübün parası bitiyordu. Bunun bir sebebi kötü transferler, bir sebebi de Messi’nin babası Jorge’nin oğlu için kopardığı maaş zamlarıydı. El Mundo gazetesinin ele geçirdiği sözleşmeye göre Messi 2017-2021 arasında 555 milyon eurodan fazla kazanmıştı. Dahası, Messi ücretini artırdıkça takım arkadaşları da zam istiyordu. Barça 2019 yazı boyunca Neymar’ı almak istiyormuş gibi yaptı; bu sayede Messi’ye “Üzgünüz, elimizden geleni yaptık ama olmadı” diyebilecekti. Ama Neymar’ın yerine 120 milyon euro ödenerek Atletico Madrid’den 28 yaşındaki Antoine Griezmann kadroya katıldı. 25 yaş üstü bir oyuncu için rekor bir bedeldi. Messi olanlar karşısında “Ben sadece bir oyuncuyum” demekle yetindi. Ancak kulüp içinden bir isme göre, Messi bir savaş kaybedince hiçbir şey söylemiyor, ama olanları “bir kenara yazıyordu”. Başkan Bartomeu’yu hiçbir zaman affetmedi. 
