Zaten, her büyük sanatçıda olduğu gibi, kurduğu cümlelerin zamanın ve onun bedeninin dışında yaşamaya devam ettiğini de görüyoruz. Mesela Anthem’da “Her şeyde bir çatlak vardır” diyor “ışık oradan girer içeri.” Felaketlerden felaket beğenemediğimiz aylara karşı, onun on yıllar önce kurduğu bir cümle, tekrardan ‘ışık’ aramaya çağırıyor insanı. O da hayatı boyunca o ışığın peşinden gitmiş zaten. 25 yaşında, parasız vardığı Londra’da, kokuşmuş, sıvaları akan odasında oturup, Olivetti daktilosunda karanlık şiirler yazan adam da, 600 bin kişinin önünde konser veren de ‘dertli’ bir adamdı. O yüzden de bazen yalnızlıkla dövüşen biri oluyordu Cohen; bazen demokrasi üzerine kafa yoran bir vatandaş. Hem kendi aşk trajedileri vardı şarkılarında hem de aşk şarkısı diye dinlediklerimizde insanlığın yaşadığı en büyük trajedilerin kalıntıları. Karanlığın şairi de oydu; daima aydınlığa çağrıyı yapan da. Mesele, onun ışığını bulmakta: Ama kendisi bile emin değildi belki de nereye bakmak gerektiğinden. Bazen ‘içeri’yi tarif ediyordu bazen dışarıyla kavga ediyordu. Gitmeden bir cevap bulmuş mudur acaba? Son günlerinde “Hazırım Tanrım” diyordu çünkü. “Benden bu kadar.”
Haber Giriş: 30.04.2021 09:45 | Son
Güncelleme: 16.02.2022 15:15
Hep ışığın peşinde giden Leonard Cohen
GAİN’de izleyebileceğimiz I’m Your Man belgeseli beş yıl önce aramızdan ayrılıp bizi bu dünyada biraz daha yalnız bırakan Leonard Cohen’i yakından tanımak için iyi bir fırsat
Zaten, her büyük sanatçıda olduğu gibi, kurduğu cümlelerin zamanın ve onun bedeninin dışında yaşamaya devam ettiğini de görüyoruz. Mesela Anthem’da “Her şeyde bir çatlak vardır” diyor “ışık oradan girer içeri.” Felaketlerden felaket beğenemediğimiz aylara karşı, onun on yıllar önce kurduğu bir cümle, tekrardan ‘ışık’ aramaya çağırıyor insanı. O da hayatı boyunca o ışığın peşinden gitmiş zaten. 25 yaşında, parasız vardığı Londra’da, kokuşmuş, sıvaları akan odasında oturup, Olivetti daktilosunda karanlık şiirler yazan adam da, 600 bin kişinin önünde konser veren de ‘dertli’ bir adamdı. O yüzden de bazen yalnızlıkla dövüşen biri oluyordu Cohen; bazen demokrasi üzerine kafa yoran bir vatandaş. Hem kendi aşk trajedileri vardı şarkılarında hem de aşk şarkısı diye dinlediklerimizde insanlığın yaşadığı en büyük trajedilerin kalıntıları. Karanlığın şairi de oydu; daima aydınlığa çağrıyı yapan da. Mesele, onun ışığını bulmakta: Ama kendisi bile emin değildi belki de nereye bakmak gerektiğinden. Bazen ‘içeri’yi tarif ediyordu bazen dışarıyla kavga ediyordu. Gitmeden bir cevap bulmuş mudur acaba? Son günlerinde “Hazırım Tanrım” diyordu çünkü. “Benden bu kadar.”
