Ludovic Hunter-Tilney/The Financial Times
1970’teki ilk albümüyle heavy metal müziğin temellerini atan Black Sabbath’ın gitaristi Tony Iommi’yle röportaj için Londra’dan Birmingham’a geldiğimde, “Kusura bakma, bugün olmaz” cevabıyla şoke oldum. Neyse ki aynı cümleyi kahkahalarla tekrar edince benimle kafa bulduğunu anladım. Müzmin şakacı Iommi, “Elimde değil” dedikten sonra beni kayıt stüdyosuna götürdü.
Iommi ve grubun diğer üç kurucu üyesi -vokalist Ozzy Osbourne, basçı Geezer Butler ve davulcu Bill Ward- Black Sabbath serüvenine son veriyor. Grup 1968 yılında kurulduğu Birmingham şehrinin en büyük stadyumu olan Villa Park’ta 5 Temmuz’da veda konseri verecek. Metallica, Slayer, Lamb of God ve Gojira gibi devler de sahnede olacak.
77 yaşındaki Iommi, “Dünyanın en büyük gruplarının bizi desteklemeye gelecek olması inanılmaz gurur verici. Bunun hakkını vermemiz lazım” diyor.
Rage Against the Machine’in gitaristi Tom Morello tarafından organize edilen tek seferlik gösteriye “Back to the Beginning” (“Başa Dönüş”) adı verildi. İsim hem Sabbath’ın Birmingham’daki köklerine hem de heavy metalin kurucusu sıfatına vurgu yapıyor. Gruptaki herkes önemli: Ward’un caz esintili davulu, Butler’ın bas ritimleri, Osbourne’ün müthiş çığlıkları ve sahne şovları olmadan olmaz. Ama işin mimarı Iommi. War Pigs ve Paranoid gibi klasikleşen şarkılardaki riff’leri birer başyapıt.
2005’ten beri ilk kez
Orijinal dörtlü 2005’ten beri ilk kez birlikte sahne alacak. Iommi, “Biraz gerginim. Bilinmezler biraz fazla olduğu için baskı çok yüksek olacak. Kaç şarkı çalacağımızı ve nasıl bir iş çıkaracağımızı bilemiyoruz” diyor.
Provaların başlamasına birkaç hafta var ve bilinmezlerden biri de Osbourne’ün sağlık durumu. Parkinson hastalığı ve 2003’teki omurga sakatlığı sonrası ünlü vokalistin hareketleri kısıtlanmış durumda. Şubat ayında yürüyemediğini söylemişti. Yine de her zamanki muzırlığıyla, DNA’sından izler taşıyan boş buzlu çay kutularını tanesi 450 dolardan satılığa çıkarıp hayranlarına, “Klonlayın beni adiler!” diye seslenmekten geri durmadı.
Iommi, “Bildiğim kadarıyla Ozzy veda konserinde bir tahtta oturacak” diyor. Kendisine de 2011 yılında lenfoma teşhisi koyuldu ama iyi görünüyor. “Bugünlerde Ozzy ile en çok hastalıklarımızı konuşuyoruz.”
Eski günlerin hatırına birkaç eşek şakası görmez miyiz? Iommi, “Büyük ihtimalle görürsünüz. Bugüne kadar yapmadığımız olmadı. İlla bir şeyler gelir” diyor.
Stüdyoda otururken arkasında büyük bir kayıt cihazı var. Duvardaki büyük tahta haç dikkat çekici. Hoparlörün üzerinde pelüş bir fare duruyor. Raflar elektrogitarlarla dolu. Geldiğimde çalıyormuş. Sağ elinin iki parmağının ucundaki beyaz bantlardan anlaşılıyor. Hiçbir yara rock müziği tarihine bu kadar etki etmedi.
Black Sabbath’ın öncülük ettiği heavy metal sound’unda bir iş kazasının payı büyük. İtalyan göçmeni bir ailenin çocuğu olarak Birmingham’ın işçi semti Aston’da yaşayan Iommi 1965 yılında sac fabrikasında çalışırken metal kesme makinesine kaptırdığı orta ve yüzük parmaklarının uçlarını kaybetti.
10 binler izleyecek
O sırada 17 yaşındaydı, Sabbath’tan önceki bir grupta gitaristti ve Avrupa turnesine hazırlanıyordu. “Hastanede, ‘Artık çalamazsın’ dediler. Kabullenmedim. Bir yolu vardır diye düşündüm” diyor. Bulaşık deterjanı şişelerinin kapaklarından yüksük benzeri aparatlar yaptı. Devamında deri mont kumaşından yapılma parmak korumalarına geçti. Sonra bir hastanenin verdiği protez kolların parmaklarını kendine uydurdu.
“İlk yüksükler hala duruyor” deyip tütün tabakasına benzer bir kutu çıkarıyor. Robbie Williams’ın son teklisi Rocket için çalarken “Yapıştırmadığımdan yerlerinden fırladılar. Robbie’yi yerde parmak uçlarımı ararken görmen lazımdı” diyor.
Neticede yıllar içinde diğer gitaristlerden daha pes bir ton tutturdu ve her seferinde farklılaşan sololarıyla ün yaptı.
Black Sabbath aslında “End” (“Son”) adını verdiği 2016-17 turnesiyle emekliliğini ilan etmişti. Ekibin değişmeyen tek üyesi olan Iommi yeniden sahneye çıkmaya şüpheyle baksa da “Son” turnede olmayan Ward’un da geleceğini söylemesiyle ikna oldu. Veda konseri gelirinin yardım kuruluşlarına bağışlanacak olması da önemliydi.
Iommi, “Kardeş gibi oluyorsunuz. İyi ve kötü günlerimiz oldu ama bağımızı koparmadık” diyor. Peki en çok hangi şarkıyı çalmayı iple çekiyor? “Son şarkıyı!” deyip güldükten sonra klasikleri saymaya başlıyor: Iron Man, Black Sabbath, War Pigs, Paranoid. “Bunlar grubun simgesi haline gelmiş şarkılar.”
Son konseri izleyecek on binlerce hayranın ve genç müzisyenin alması gereken mesaj belli: Klonlayın bunları adiler!
© 2025 Financial Times Company
