Erdoğan Türkiye’deki parlamenter demokrasinin yerine Rusya tarzı başkanlık sistemini getirdiğinden beri gücünün sınırı yok. Ama tek adam rejimi özensiz yanlış kararlar almasına yol açıyor. Kendisiyle beraber AKP’yi kuran herkesle yollarını ayırdı ve ciddi ekonomik uzmanların hepsini çevresinden uzaklaştırdı; yani etrafında kral çıplak diyecek kimse kalmadı. Ekim ayında ABD büyükelçisi de dahil olmak üzere 10 batılı büyükelçinin sınır dışı edilmesini emretti; emrin uygulanması halinde NATO üyesi Türkiye ile Batı arasında giderek incelen ipler nihayet kopmuş olacaktı. Ancak tehdidini geri aldı. Öte yandan yıkıcı ekonomi politikasından, özellikle de artan faiz oranlarının enflasyonun dizginleyicisi değil sebebi olduğu inancından geri adım atamayacak gibi görünüyor. Merkez Bankası’nı ve görevden aldığı bir dizi Merkez Bankası başkanını faizleri düşürmeye zorladı; neticede Türk lirası çakıldı. Geçen yıl TL dolar karşısında yüzde 44 değer kaybetti ve enflasyon körüklenmiş oldu. Mansur Yavaş Ekrem İmamoğlu 2019 yerel seçimlerinde AKP’nin ülkedeki çoğu büyük kenti kaybetmesinin ardından Erdoğan 2015’te yaptığını yapıp bir zamanlar kendisinin de belediye başkanı olduğu İstanbul’da seçimleri tekrarlamayı denedi. Ancak ana muhalefetteki merkez sol Cumhuriyet Halk Partisi’nin adayı Ekrem İmamoğlu muhalefeti birleştirerek seçimi net bir şekilde kazandı. Mansur Yavaş da başkent Ankara’da aynı şekilde başarılı oldu. Şimdi ikisi de muhtemel cumhurbaşkanı adayları olarak anketlerde Erdoğan’ı geride bırakıyor. Kemal Kılıçdaroğlu av ördeği görevi üstlendiğine inanıyor. Muhalefetin Erdoğan’ı mağlup edip tek adam rejimini çöpe atacağına dair özgüveni yükseliyor. Bunun nasıl olacağına dair planlar yakında açıklanacak. Türkiye’de seçimlere hile karıştırmak zor. Ama olağanüstü hal veya provokasyon bahanesi bulmak o kadar güç değil: Muhalefeti bölmek adına, resmen laik olan devletin resmi dininin İslam olduğunu ilan etmek gibi seçenekler de söz konusu. İşler daha da kötü hale gelebilir. © The Financial Times, 2022
Türkiye’nin Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, ülke siyasetinin zirvesinde durduğu yirmi yılın ardından tam da en kırılgan göründüğü dönemde, gücünün sınırı yokmuş gibi davranmak konusunda her zamankinden daha rahat. Geçtiğimiz ay yıllık enflasyonun yüzde 50’ye yaklaşıp Erdoğan döneminin en yüksek seviyesine çıkarken, cumhurbaşkanı Türkiye İstatistik Kurumu başkanını görevden aldı. Ancak bu hamle, iktidardaki Adalet ve Kalkınma Partisi’nin anketlerde gerilemesine yol açan yüksek gıda ve enerji fiyatlarında karşılık bulmadı. Erdoğan Türkiye’deki parlamenter demokrasinin yerine Rusya tarzı başkanlık sistemini getirdiğinden beri gücünün sınırı yok. Ama tek adam rejimi özensiz yanlış kararlar almasına yol açıyor. Kendisiyle beraber AKP’yi kuran herkesle yollarını ayırdı ve ciddi ekonomik uzmanların hepsini çevresinden uzaklaştırdı; yani etrafında kral çıplak diyecek kimse kalmadı. Ekim ayında ABD büyükelçisi de dahil olmak üzere 10 batılı büyükelçinin sınır dışı edilmesini emretti; emrin uygulanması halinde NATO üyesi Türkiye ile Batı arasında giderek incelen ipler nihayet kopmuş olacaktı. Ancak tehdidini geri aldı. Öte yandan yıkıcı ekonomi politikasından, özellikle de artan faiz oranlarının enflasyonun dizginleyicisi değil sebebi olduğu inancından geri adım atamayacak gibi görünüyor. Merkez Bankası’nı ve görevden aldığı bir dizi Merkez Bankası başkanını faizleri düşürmeye zorladı; neticede Türk lirası çakıldı. Geçen yıl TL dolar karşısında yüzde 44 değer kaybetti ve enflasyon körüklenmiş oldu. 
