Ross Douthat / The New York Times
Olası bir tutuklamanın siyasi sonuçlar doğurması kaçınılmaz. Bir senaryoya göre kararsız Cumhuriyetçi seçmen, adayın kim olduğuna pek de bakmadan kurulu liberal siyaset düzeniyle verilen savaşla ilgileniyor. Trump ezik göründüğünde oy kaybediyor.
Eğer eski bir ABD başkanını, özellikle de kurumların tarafsızlığına yönelik kamuoyu güveninin çökmesinden fayda sağlamış bir eski başkanı suçlamak ve yargılamak niyetindeyseniz, elinizde açık deliller, bariz ve reddedilemez bir suç ve davanızın arkasında bir sürü yasal emsal olması gerekir.
Görünüşe göre New York savcılarının Stormy Daniels'a yapılan ve kampanya finansmanı yasalarını ihlal etmesinden şüphelenilen sus parası nedeniyle Donald Trump'a açmayı düşündükleri dava, cuk oturdu diyemeyiz. Davanın içeriğine dair açıklamalarda “yeni hukuk teorisi” ifadesinin kullanılması hiç cesaret verici değil.
Trump'a sempatileriyle bilinmeyen yazar ve uzmanların ortaya attığı şüpheler de teşvik edici değil. Dikkate değer ölçüde benzer bir suçla itham edilen bir başkan adayına dair bir emsal davanın bulunması da öyle. Eski senatör John Edwards'ın evlilik dışı ilişki yaşadığı Rielle Hunter'a yaptığı ödemeler nedeniyle yargılanmasında başkan adayı bir suçtan beraat etmiş, diğerlerinde jüri görüş birliğine varamamıştı.
Bill Clinton-Monica Lewinsky emsali, kampanya finansmanı yasasından ziyade yalan yere yemin etmeyle ilgili. Yani bu davayla yasal olarak biraz daha az alakalı. Ancak Clinton skandalları, bayağı seksi örtbas etmek için küçük ihlaller gibi suçlamalarda başkanları yasaların üstünde konumlandıran genel bir ilke oluşturmuş oldu. Potansiyel bir Trump kovuşturması, bu ilkenin yıkılmasını gerektirecek olursa o zaman savcılar Demokrat Parti destekçisi gibi görünecektir.
