Patricia Cohen / New York Times
Suriye'de Devlet Başkanı Beşar Esad hükümetinin çöküşü şok edici bir hızla gerçekleşmiş olsa da, geride bıraktığı harap olmuş ekonominin yeniden inşası acı verici bir şekilde yavaş olacaktır.
Yaklaşık 14 yıl süren acımasız iç savaş ve siyasi baskının ardından Suriye'nin petrol ve gaz kuyuları, yolları, elektrik şebekeleri, tarım arazileri ve altyapısının çoğu harap olmuş durumda. Nüfusun yüzde doksanı yoksulluk içinde yaşıyor. Suriye lirasının değeri düştü ve Merkez Bankası'nın gıda, yakıt ve yedek parça gibi temel ihtiyaç maddelerini satın almak için gerekli olan döviz rezervleri neredeyse tükendi.
Savaştan önce Suriye'nin ihracatının üçte ikisini petrol, ekonomik faaliyetlerinin dörtte birini de tarım oluşturuyordu. Yakın geçmişte Suriye'nin en kârlı ihracatı, siyasi bağlantıları olan elitlerden oluşan bir kartel tarafından kontrol edilen yasa dışı, bağımlılık yapıcı bir amfetamin olan captagondu.
Suriyeli bir ekonomist ve Arap Ekonomistler Çevresi Başkanı olan Samir Aita, “Suriye'deki tüm ekonomik sistem durdu” dedi.
Suriye'de iktidarı ele geçiren isyancı koalisyonun lideri Ahmad al-Sharaa'nın önünde isyancı grupları birleştirmek, hükümeti yeniden kurmak, hukukun üstünlüğünü yeniden tesis etmek, güvenliği sağlamak ve su ve diğer kıt kaynakların dağıtımı gibi temel hizmetleri yönetmek gibi ürkütücü bir görev var.
En önemli adımı ABD atacak
Yine de Suriye ekonomisinin yeniden inşasında en önemli adımın sadece ABD tarafından atılabileceği konusunda yaygın bir mutabakat var: Suriye'yi uluslararası ticaret ve yatırımdan fiilen koparan cezalandırıcı yaptırım katmanlarını kaldırmak.
ABD'nin 2019 yılında finansal akışlara getirdiği kısıtlamalar Esad rejimini cezalandırmayı amaçlıyordu. Şimdi ise Suriye'yi yeniden inşa ve ekonomik kalkınma için ihtiyaç duyduğu paradan mahrum bırakıyorlar. Aileler ve yardım kuruluşları yardım gönderemiyor; mülteciler bir ev ya da iş yerine yatırım yapmak için Batılı banka hesaplarından para transfer edemiyor; Uluslararası Para Fonu ve Dünya Bankası yardım sunamıyor. Aita, geçici feragatlerle bile olsa yaptırımların kaldırılmasının “bir öncelik olduğunu” söyledi.
Tüm mali kısıtlamaların sona erdirilmesi aynı zamanda El Şaraa ve örgütü Heyet Tahrir Şam'a ABD ve Birleşmiş Milletler tarafından konulan terörist damgasının da kaldırılması anlamına gelecektir. Washington ve müttefiklerinin bu ihtimali bir pazarlık kozu olarak sunacakları kesin. Ancak El Kaide ile olan bağlantıları nedeniyle başına 10 milyon dolar ödül konulan El Şaraa'nın terörist olarak damgalanması halinde devlet başkanlığı görevini etkin bir şekilde yerine getirmesi mümkün olmayacaktır.
Bu hafta Birleşmiş Milletler'in Suriye özel temsilcisi Geir Pedersen, isyancı liderlerin “birlik ve kapsayıcı” bir hükümet kurma konusunda “güven verici açıklamalar” yaptıklarını söyledi.
Amerika Birleşik Devletleri'nin elinde oynayabileceği başka ekonomik kartlar da var. Petrol üretiminin merkezi ve işleyen kuyular Suriye'nin kuzeydoğusunda, ABD'nin desteklediği Kürt liderliğindeki bir milis tarafından kontrol edilen bölgede bulunuyor. Oklahoma Üniversitesi Orta Doğu Araştırmaları Merkezi eş direktörü Joshua Landis, petrolün daha önce ülke gelirlerinin yaklaşık yarısını sağladığını söyledi. Landis'e göre bu sahalar Şam hükümetine ait ve onun kontrolüne geri verilmeli.
Petrol ve gaz üretimini yeniden canlandırmak kolay olmayacak. Savaştan önce Suriye günde 383,000 varil petrol üretiyordu. Dünya Bankası'na göre şimdi 90.000'den az üretiyor. Irak, Ürdün ve Mısır'a enerji sağlayanlar da dahil olmak üzere tesisler ve boru hatları tahrip edildi ya da hasar gördü. Ülke ihraç ettiğinden daha fazla petrol ithal ediyor.
Obama yönetiminde üst düzey bir enerji yetkilisi olan David Goldwyn, Suriye hükümetinin bu kaynaklara sahip olduğunu ve satabileceğini açıkça ortaya koyması gerektiğini söyledi. Ardından da altyapının onarılabilmesi ve işletilebilmesi için güvenliği sağlayabilmelidir.
Diğer bir zorluğun da yeniden inşa için gerekli kaynaklara ve bilgi birikimine sahip yabancı şirketleri ya da operatörleri cezbetmek olacağını söyledi.
Suriyelilerin geri dönmesi için güvenlik şart
Güvenlik sadece petrol ve gaz üretimi için değil, aynı zamanda çatışmalardan kaçan 8 milyon mültecinin birçoğunu geri çekmek için de gereklidir. Eğitim, beceri ve kaynak sahibi olanların geri dönmesini sağlamak Suriye'nin yeniden canlanması için hayati önem taşıyor.
Landis, “Parası olan Suriyeliler kilit önemde” diyor ancak elektrik ya da hukukun üstünlüğü yoksa birçoğu geri dönmeyecektir.
Suriye'nin komşuları da mültecilerin geri dönmesi ve ülkenin yeniden inşasıyla yakından ilgileniyor. Suriye ile aynı sınırı paylaşan ve 3 milyondan fazla mülteciye ev sahipliği yapan Türkiye bu konuda en iyi konumda ve en fazla etkiye sahip ülke. Türkiye Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, buradaki nüfuzunu genişletmek istiyor. Lehigh Üniversitesi'nde uluslararası ilişkiler profesörü olan Henri Barkey, Erdoğan'ın Türkiye'nin inşaat sektörüyle de yakın bağları olduğunu ve muhtemelen yeniden inşa ihaleleri için bastıracağını ve yeniden inşa yardımı sağlayacağını söyledi.
Türkiye’deki inşaat hisseleri yükseldi
Esad hükümeti düştükten sonra Türk inşaat, çimento ve çelik şirketlerinin hisseleri yükseldi. Şu anda Suriye'nin ekonomik geleceği, sadece kendi farklı nüfusunu değil, aynı zamanda yaptırımlar konusunda son sözü söyleyecek olan ABD ve müttefiklerini de tatmin edecek şekilde, Şam hükümetinin kontrolü sağlamlaştırma ve meşruiyetini tesis etme becerisine bağlı.
© 2024 The New York Times Company
