Ross Douthat / The New York Times
Joe Biden popüler olmayan bir başkan ve biraz toparlanma olmazsa 2024'te Donald Trump'a karşı kolayca kaybedebilir. İki selefi de başkanlıklarının bu aşamasında popüler değildi ve yeniden seçilme şansları da tehlikedeydi.
Afganistan'dan çekilme kırılma noktasıydı
Biden için ise göreve geldiği ilk günler her şey normaldi, aylarca Biden ile ilgili bir tepki oluşmadı. Ancak ABD askerinin Afganistan'dan kaotik bir şekilde çekilmesiyle bu süreç sona erdi. O zamandan bu yana da Biden'ın oy oranlarında düşüş başladı, fakat bu kan kaybına dair tek bir açıklama getirmek de zor.
ABD ekonomisi Obama'nın ilk dönemine kıyasla daha iyi durumda, enflasyon düşüyor ve korkulan resesyon gerçekleşmedi. Demokratları dezavantajlı duruma düşüren COVID karmaşası da artık gündemde değil. Biden'ın dış politika ekibi Ukrayna işgali sürecini (şu ana kadar) Ruslarla savaşın eşiğine gelmeden ilerletmeyi başardı ve Biden, Trump'ın sanayi politikasına ilişkin vaatlerini yerine getirerek önemli bir hamle yaptı.
Gerçek bir belirsizlik var
Tüm bunlara karşın Biden'ın anketlerden güçlü bir lider olarak çıkmaması Demokrat partililer arasında kafa karışıklığı yarattı. Ben bu şaşkınlığı paylaşmıyorum. Ancak Biden'ın onay oranlarını düşüren güçlerden hangisinin daha önemli olduğu konusunda gerçek bir belirsizlik olduğunu düşünüyorum.
Biden'ın sorunlarının çoğunlukla hala enflasyonla ilgili olduğu teorisiyle başlayın. İnsanlar sadece artan fiyatlardan nefret ediyor ve yakın zamana kadar ücret artışları yüksek enflasyona yenildiği için ekonomide bir durgunluğu önlediğine inanılmıyor.
Aşırı harcamalara son
Eğer ana mesele buysa, Beyaz Saray'ın sabretmekten başka pek fazla seçeneği yok. Yönetimin ilk enflasyonist günahı olan Amerikan Kurtarma Planı Yasası'ndaki aşırı harcamalar tekrarlanmayacak ve Ukrayna'daki ateşkesin gaz fiyatları üzerindeki baskıyı bir miktar hafifletme olasılığı dışında, yapılacak pek bir şey yok. Umut; enflasyonun düşmeye devam etmesi, reel ücretlerin istikrarlı bir şekilde artması ve Kasım 2024'te Biden'ın şu anda alamadığı ekonomik krediyi alması olmalı.
Mesele sadece ekonomi olmayabilir
Ama belki de mesele sadece ekonomi değil. Birçok ankette Biden, Trump dönemindeki bir eğilimi sürdürerek azınlık seçmenlerin desteğini kaybediyor gibi görünüyor. Bu durum, Demokratlar için sosyal meselelerin ön plana çıkmadığı durumlarda bile, partinin aktivist çekirdeğinin bu kadar solda olmasının kültürel olarak muhafazakar Afrikalı Amerikalıları ve Hispanikleri yavaş yavaş GOP'a doğru ittiği ihtimalini gündeme getiriyor. Tıpkı 1960'lar ile 2000'ler arasında kültürel olarak muhafazakar beyaz Demokratların yavaş yavaş Cumhuriyetçi koalisyona sürüklenmesi gibi.
Bill Clinton bu sağa kayışı, solundaki gruplarla kasıtlı olarak kamuoyu önünde kavga ederek geçici olarak durdurdu. Ancak Biden'ın stratejisi bu olmadı. Göçmenlik gibi konularda biraz sağa kaydı.
Asıl sorun Biden'ın yaşı mı?
Ya da belki de asıl sorun Biden'ın yaşıyla ilgili kaygılardır. Belki de anket sonuçlarının ilk olarak Afganistan krizinde düşmesinin nedeni, "her an koltuğunu bırakacak durumda görünmesi" ile ilgilidir. Belki de bazı seçmenler Biden'a oy vermenin bahtsız Kamala Harris'e oy vermek anlamına geldiğini düşünüyor. Belki de başkanlık kampanyalarında Biden'ın bu durumunun Trump'a avantaj sağlayan bir yan etkisi vardır.
Bu durumda aynı politikalara sahip farklı bir lider daha popüler olabilir. Ancak böyle bir lideri yükseltmenin herhangi bir yolundan yoksun olan Demokratların şimdilik yapabileceği tek şey, tüm riskleri göze alarak Biden'dan kamuoyuna daha fazla güç göstermesini istemektir.
Depresyon ve karamsarlık atmosferi
İktidar için ele alınması en zor sorun Covid-19 ile daha da kötüleşen, özellikle de genç Amerikalıların içinde bulunduğu özel depresyon ve genel karamsarlık olabilir. Biden'ın bu konuyu normal başkanlık konumlandırması yoluyla ele almasının açık bir yolunu göremiyorum. Ayrıca başkanın dijital dengesizliğe karşı ya da dini canlanmanın müjdecisi olmaya uygun bir durumu olduğunu da düşünmüyorum.
Yeni bir heyecan şart
Biden kısmen kendisini bir geçiş figürü, daha genç ve iyimser bir geleceğe köprü olarak göstererek seçildi. Şimdi yeniden seçilebilmesi için bu parlak geleceğe dair genel bir inanca ihtiyacı var. Ancak Amerikalılar böyle bir iyimserliği nerede bulabilirlerse bulsunlar, muhtemelen ileri yaştaki bir başkandan artık kimse bunu beklemiyor, o noktayı çoktan geçtik.
© 2023 The New York Times Company
