Şiir birikir!

Şiir birikir ve zamanını bekler. Genç şairler sabırsız görünür ama öyle değildir, genç oluncaya dek beklemek de sabırdır ve çoğunlukla ‘zorunlu ilk hata’ olarak görülen ilk kitapları da sabır ürünüdür.

Bir, iki, üç gün şiir okumazsa, ‘galiba öldüm’ diyecek insanlar tanıyorum, benim ortalamam iki gün, üçüncü gün yokum demektir! Şiir ne görev duygusuyla ne de ‘çok roman okudum, biraz da şiir okuyayım’ suçluluğuyla okunur, tümüyle sivil bir arzudur ki dilden, kalpten, gözden ve ruhtan gelir.

Bu uzun girişi niye mi yaptım? İki ayı geçti ve ben bir tek şiir kitabıyla ilgili bir şey yazmadım, üç ay olsaydı yazmayı bırakırdım sanırım. Şimdi son aylarda okuduğum ve bende de şiiri biriktiren kitaplara kısacık da olsa değineyim.