Tribünler toplumun aynası

Geçen hafta sonu Kadıköy ve Dolmabahçe’de Fenerbahçe ve Beşiktaş taraftarlarının hükümeti istifaya çağıran tezahüratları hemen bir panik estirdi iktidar kanadında. Bunun sebebi öyle futbol-siyaset ilişkisinin bitirilmesi filan değil tribünlerin bir toplumsal muhalefet odağına dönüşmesi ihtimali. Bu ihtimal ve tribündeki protestolar hiçbir zaman hoş karşılanmamıştır Türkiye’de. Kulüp yönetimleri de sevmez protestocuları. Ne zaman böyle bir eğilim olsa hemen en sert polisiye tedbirler alınır, belli tribün grupları sindirilir. 2013’te Gezi Olayları zamanı böyle bir hava esti mesela. Sonrasındaki soruşturmaları ve davaları biliyoruz. Bilhassa da Çarşı grubu aleyhine olanları…

Şimdi de böyle tedbirler alınacağı konuşuluyor. Zaten polisiye tedbirlerin artması maçlarda ortamı gerecektir. Daha da ters teper böyle önlemler. Bu arada maçların seyircisiz oynanmasını teklif edene bile rastladım. Oldu olacak ligi bu sezonluk lağvedin, o zaman seyirci ve tribünle ilgili tüm sorunlar ortadan kalkar. Halbuki tribünler büyük ölçüde toplumun bir mikrokozmosudur. Sokakta olanın doğrudan yansıdığı bir alandır. Orada verilen mesaj çoğunlukla sokakta hissedilendir. Bırakın de seslerini duyursunlar.