Yusuf Akcakaya
[email protected] Pandemi beyaz yakalılığı yeniden yarattı desek yanlış olmaz. Pek çok kişi çalışma saatleri ve şekillerini, toplantıları, iş arkadaşlarıyla iletişimini ve hepsinin bir toplamı olarak da yaşamını sorguladı. Ve pek çoğu sağlıksız bir noktada olduğuna kanaat getirdi. Birçoğu yaptığı işi, yaşadığı hayatı sorgulamaya başladı. Kimi kendini keşfetti, kimi sağlıksız bir hayat sürdüğünü, kimi de ofis ortamında hangi rollere büründüğünü… Hatta ABD’de binlerce kişi bu ve benzeri nedenlerle işlerinden istifa etti. Peki Türkiye’deki beyaz yakalılar ne düşünüyor?İç huzuru ve tatmini bulamıyorum
İrem Tutcu (23), İnsan kaynakları uzmanı Tek başıma daha çok vakit geçirince kendi değerlerimi keşfettim. Ofiste sürekli bir sosyal ortam içindesin ve ona uyumlu yaşamak durumundasın. Bu yüzden bazı muhabbetleri, bazı etkinlikleri yapmak zorundasın. Eve çekildiğimde bu yüklerimden arındım, gerekli olmadıkça kimseyle görüşmüyorum. Kariyer beklentim ise beyaz yakalı olmamak. Bu düzende yaşamımı devam ettirmek istemiyorum. Çünkü iç huzurumu sağlayamıyorum, kendimi tatmin edemiyorum. Robotlaştığımı fark ediyorum
Miray Badem (23), Kurumsal iletişim uzmanı Ofise git gel derken robotlaştığımı fark ettim. Hayatımı işe göre değil, işi hayatıma göre şekillendirmek istiyorum. Bu yüzden de kariyer hedefimde global işler var. İşten beklentim beni uluslararası çalışma ortamına hazırlaması, yurt dışındaki kurumlarla çalışması, birçok farklı ülkeden çalışanlarla iletişime geçirmesi… En verimli çalıştığım dönem Tunus tatiliydi
Sena Sarıkaya (23), Proje yöneticisi Geçtiğimiz yaz Tunus’a tatile giderek yedi hafta oradan çalıştım. Bu dönem en verimli çalıştığım dönemdi, işlerimi aksatmadım. Bu yaz için de şimdiden nereye gitsem diye yer bakıyorum, en uzak ülkeleri seçmek istiyorum. İşten beklentim böyle planlara imkan tanıması. Diğer beklentim ise belli bir entelektüel seviyede insanlarla bir arada çalışmak. Arada siyasetten, felsefeden, yaşamdan konuşmak beni motive ediyor. Ofise dönünce mecburen sağlıksız hayata da döndüm
Said Ebrar Yıldız (26), Avukat Pandemi sonrası hayatımın gidişatını sorguladım. Yeterince sağlıklı yaşamadığımı keşfettim. Bu yüzden evden çalışırken haftada en az üç gün spor yaptım. Yemeklerimi kendim yaptım, hazır gıda ile beslenmeyi çok azalttım. Ancak ofise dönünce eski hayatıma da dönmüş gibi oldum. Şimdi maalesef haftada bir gün spor yapabiliyor, yemeklerimi genelde dışarıda yiyorum. O düzene nasıl katlanmışım!
Berat Geyik (25), Satış uzmanı Önceden günlük planım şuydu: 5.30’ta uyanmak, 6.10’da servise binmek, 7.45’te şirkete varmak, 8.30’da mesaiye başlamak, 17.00’de ofisten çıkmak, 20.00’de evime varmak. Şimdi bu hayatıma bakınca diyorum ki ben bu çalışma düzenini nasıl çekmişim. Gerçekten sabahları 5.30’da uyandığımda yatağımda ağlama seansı yapıyordum, kabus gibiydi. Şimdi ise 8.30’da kalıp 15 dakika içinde işime başlayabiliyorum. Paydostan 15 dakika sonra denizdeyim
Furkan Fiş (27), E-ticaret uzmanı Kişisel hayatımla yeterince ilgilenmediğimi anladım. Yeni normale geçmek bana bu düzenden uzaklaşıp ona dışardan bakma fırsatı sundu. Bu sayede İstanbul’dan ailemin yaşadığı şehre döndüm, 1,5 yıldır buradayım ve buradaki hayatımı seviyorum. Mesai bittiğinde laptopu kapatıp 15 dakika içinde denize girebiliyorum. Bu büyük şehirde yaşayan biri için bir mucize. 
