Çocuklarımızın duygusal dayanıklılık kaslarını güçlendirmek gerek. Başarısızlıklara tahammül edebilmeleri ve onları sıçrama noktası olarak kullanmaları belki de edinebilecekleri en değerli güçtür. Birçok arkadaşımla çocuklarımızın gelişimi hakkında sohbet etme fırsatı buluyoruz. Özellikle okul çağında çocukları nasıl yönlendirmeli, hayatta mutlu ve başarılı olmaları için anne babalar neler yapmalı sorusu herkesin aklında. Benim bu sohbetler sırasında aklıma hep aynı Samuel Beckett alıntısı geliyor: “Fail. Fail again. Fail better.” Yani “Başarısız ol. Bir daha başarısız ol. Daha iyi başarısız ol.” Çocuklarımıza vereceğimiz en büyük hediyelerden biri başarısız olmaktan korkmamak ve bu şekilde gerçek potansiyellerine adım adım ulaşmalarını sağlamak olabilir mi? Herkes kendisinin ve çocuklarının başarılı olmasını ister. Ancak bazı topluluklarda başarısız olmaktan o kadar korkulur ki, kişiler başarısız olmaktansa hiç “yapmamayı” ve hiç “denememeyi” tercih etmeye başlar! Oysa gelişim sürecindeki çocukların belki başlarına gelebilecek en talihsiz olay bence budur. Teknoloji girişimcileri arasında bilinen bir sır vardır: Sık sık yeni deneyler yapıp, yanıldıkça bu deneylerden maksimum sonuç çıkararak hızla bir sonraki deneye geçmek bir girişimin çevikliğine işaret eder. Farkındaysanız bir önceki cümlemde hiç başarısızlık kelimesini kullanmadım. Başarılı girişimciler de kullanmaz. Onların dünyasında hiç bitmeyen bir deneme, yanılma ve öğrenme üçlüsü vardır. Riskler alınır, hatalar yapılır ama bu küçük hatalar sayesinde büyük evrimler mümkündür! Neden aynı prensibi kendi çocuklarımıza uygulamayalım? Risk almak ve başarısız olmaktan korkmamak kendine has bir kültür gerektirir. Bu kültürü bir aile ortamında yaratmak teknoloji girişimlerinde yaratmaktan çok da farklı olmayabilir.
Haber Giriş: 02.04.2021 06:00 | Son
Güncelleme: 16.02.2022 15:15
Başarısızlıkla barışma sanatı
Çocuklarımızın duygusal dayanıklılık kaslarını güçlendirmek gerek. Başarısızlıklara tahammül edebilmeleri ve onları sıçrama noktası olarak kullanmaları belki de edinebilecekleri en değerli güçtür. Birçok arkadaşımla çocuklarımızın gelişimi hakkında sohbet etme fırsatı buluyoruz. Özellikle okul çağında çocukları nasıl yönlendirmeli, hayatta mutlu ve başarılı olmaları için anne babalar neler yapmalı sorusu herkesin aklında. Benim bu sohbetler sırasında aklıma hep aynı Samuel Beckett alıntısı geliyor: “Fail. Fail again. Fail better.” Yani “Başarısız ol. Bir daha başarısız ol. Daha iyi başarısız ol.” Çocuklarımıza vereceğimiz en büyük hediyelerden biri başarısız olmaktan korkmamak ve bu şekilde gerçek potansiyellerine adım adım ulaşmalarını sağlamak olabilir mi? Herkes kendisinin ve çocuklarının başarılı olmasını ister. Ancak bazı topluluklarda başarısız olmaktan o kadar korkulur ki, kişiler başarısız olmaktansa hiç “yapmamayı” ve hiç “denememeyi” tercih etmeye başlar! Oysa gelişim sürecindeki çocukların belki başlarına gelebilecek en talihsiz olay bence budur. Teknoloji girişimcileri arasında bilinen bir sır vardır: Sık sık yeni deneyler yapıp, yanıldıkça bu deneylerden maksimum sonuç çıkararak hızla bir sonraki deneye geçmek bir girişimin çevikliğine işaret eder. Farkındaysanız bir önceki cümlemde hiç başarısızlık kelimesini kullanmadım. Başarılı girişimciler de kullanmaz. Onların dünyasında hiç bitmeyen bir deneme, yanılma ve öğrenme üçlüsü vardır. Riskler alınır, hatalar yapılır ama bu küçük hatalar sayesinde büyük evrimler mümkündür! Neden aynı prensibi kendi çocuklarımıza uygulamayalım? Risk almak ve başarısız olmaktan korkmamak kendine has bir kültür gerektirir. Bu kültürü bir aile ortamında yaratmak teknoloji girişimlerinde yaratmaktan çok da farklı olmayabilir. 
