Yusuf Akcakaya
[email protected] Sosyal medyada yayımlanan bir videoda orta yaşlardaki bir kadının kurduğu “Kafeye gidiyor muyuz? Eğer kafeye gidebiliyorsak durumumuz iyi” cümlesi yeni bir tartışmanın fitilini ateşledi. Bu tartışmanın adı ise “Kafeye gitmek lüks mü?” oldu. İşte bu tartışmadan yola çıkarak genç işsizliğinin rekor kırdığı bugünlerde, 20 ila 30 yaş arasındaki gençlere kendi lüks tanımlarını, lüks deyince akıllarına ne geldiklerini, bu lükse ulaşmak için neleri yapabileceklerini, neleri göze aldıklarını, nelerden vazgeçebileceklerini sorduk. İşte onların cevapları…Ay sonunu getirmek
![](https://gazeteoksijen.com/wp-content/uploads/2021/11/zuhre-yildirim.jpg)
İstanbul’da tutunmak
Aslı Keskin, 23, Hukuk Fakültesi öğrencisi Bu sene hukuk fakültesinden mezun olacağım. Benim lüks tanımım, mezun olduktan sonra üzerine çalışacağım konuyu, hangi alanda avukatlık yapacağımı, seçeceğim yüksek lisans programını para kazanma kaygısı olmadan planlayabilmek. İstanbul’da tutunup tutunamayacağım da buna dahil… Yani çok büyük şeylerden bahsetmiyorum aslında, kendi ideallerimden söz ediyorum. Ama maalesef benim verdiğim emekten ziyade sisteme bağlı değişkenler bunlar. Tutkumuz yerini daha garanti olana bırakabiliyor. Aylık masrafım 3 bin lira ve ailemin yanında kalıp onların verdiği harçlık ile hayatımı idame ettirirken idealist davranabilmek hem güç hem de hayal…İnancımı kaybetmek istemiyorum
![](https://gazeteoksijen.com/wp-content/uploads/2021/11/beyza-gunaydin-25.jpg)
Liste uzuyor
Seda Ongun, 26, Mimar Kişinin ihtiyacı olandan fazlasına sahip olması lüks olarak tanımlanıyor sözlüklerde. Aslında günümüzde durum çok daha farklı. Artık bir insanın yaşaması için gerekli temel ihtiyaçlar lüks olarak anılıyor. Bir gencin konsere, tiyatroya ayırdığı para lüks, ellerindeki telefonlar lüks, pazardan alacağımız meyve lüks, barınmamızı sağlamak için kiraladığımız ev lüks, çocuğumuza alacağımız mama lüks... Liste uzayıp gidiyor. Hal böyle olunca bir kişinin hayatını sürdürmesi için gerekli her şeyi lüks olarak anmak çok daha doğru. Üniversite mezunu olsanız bile aldığımız maaşlar temel ihtiyaç seviyesinin altında ve benim de aylık kazancım 4 bin lira. Bu yüzden çoğu şeye yetişemediğim için onlar bana artık lüks…Ertesi günü düşünmek istemiyorum
![](https://gazeteoksijen.com/wp-content/uploads/2021/11/bilal-akkoc-28.jpg)
Tatile gidebilmek
![](https://gazeteoksijen.com/wp-content/uploads/2021/11/serra-semiz-24.jpg)
Tek başıma eve çıkmak
Talha Yazıcı, 21, Sağlık Yönetimi öğrencisi Şu anda ailemin yanında kalıyorum ve hiçbir zaman onlar olmadan yaşamadım. Çünkü aylık masrafım 3 bin lirayı buluyor ve ailem karşılıyor. Bu yüzden benim için lüksün tanımı kendi tuttuğum bir evde tek başıma aileme yük olmadan yaşamak oldu. Üniversiteden mezun olup iş bulduktan sonra bu hayalimi gerçekleştirmek için can atıyorum. Ama yükselen kiralar, tam mezun olacağım derken önüme dev bir engel gibi çıktı. Alacağım maaşı ve bulacağım ev kiralarını merakla bekliyorum…Okumak için çalışmak haksızlık
![](https://gazeteoksijen.com/wp-content/uploads/2021/11/Emrullah-Caner-23.jpg)
Ertesi gün de gidebilir miyim?
Mete Şanlı, 27, Avukat İstanbul’da bahçeli bir evde yaşamak ve arkadaşlar arasında neden Tesla’nın değil de başka bir markanın elektrikli aracını aldığımı tartışabilmek benim için lüksün gerçek karşılığı. Bu kadar konfora ulaşmak isterdim hayatımda. Şimdiyse boş bir kafe bulduğumda, bir restoranın menüsünü görüp ‘ben buraya ertesi gün de gelirim’ dediğimde mutlu oluyorum, bunlar yeterli oluyor. Çünkü avukat olmama rağmen düzenli kazancım olmuyor ve gelirim şu kadar diyemiyorum. Bu şartlar altında da lüks ile hayalin tanımı birbirine karışıyor…Keşke kendime ait odam olsa
![](https://gazeteoksijen.com/wp-content/uploads/2021/11/Selcuk-Kahraman-22.jpg)
Terapiste gidemiyorum
İlknur Köseoğlu, 23, Siyaset Bilimi öğrencisi Reçel ve pasta gibi canımın çektiği ama temel gıda kategorisinde olmayan ürünler artan market fiyatları yüzünden artık lüks oldu. Önceden dışarıda yemek yemeye, kültürel aktivitelere para harcamaya lüks demezdim, onlar da şu an lüks. Tabii bunları arada bir yapabiliyorum ama hiç yapamadıklarım da var, örneğin terapi seansları. Psikolojimi korumak için profesyonel destek almalıyım ama gidemiyorum. Ayrıca kendi alanımda yüksek lisans eğitimi almak istiyorum ama benim için şu an lüksten de öte çünkü kendim karşılamam lazım ama ekonomik gücümüz yetmiyor. Şu an bunu hayal bile edemiyorum.Bir-iki kadeh içmeye çıkamıyoruz
![](https://gazeteoksijen.com/wp-content/uploads/2021/11/Elif-Kocer-e1636042755293.jpg)
ABD’de yaptım ülkemde yapamıyorum
Timur Yazıcı, 27, E-ticaretçi 3 yıl öncesine kadar ABD’de yaşıyordum, iyi bir üniversitede okuyordum ve bir yandan yarı zamanlı çalışıyordum. O şartlarda nerdeyse her istediğime kolayca ulaşabiliyordum, hatta lüks bir arabam ve son model iPhone’um olmuştu. Ancak şimdi kendi işimi yapmama rağmen bunlara sahip olamıyorum.Alıştık hayallerimizin gerçek olmamasına
![](https://gazeteoksijen.com/wp-content/uploads/2021/11/resul-koca.jpg)