Pandemiden önce de ekonomik durgunluk hissediliyordu. Pandemide durgunluk krize döndü. Son birkaç aydır ise öyle bir döngüye girdik ki, dövizdeki artış, enflasyon, hayat pahalılığı derken, bugüne kadar görmediğimiz bir ekonomik buhranla yüzleşiyoruz. Kiralar aldı başını gitti, ev ve otomobil fiyatları da öyle… Ama artık bunlar da değil gündemimiz, gündemimiz ekmek! Geçmişte et fiyatlarından, sofraya et koyamadığından yakınan dar gelirliler, bugün ekmeğe nasıl para yetiştireceklerini düşünüyor. Dar gelirliler dediğimizde, hemen hatırlatalım, bu ülkede çalışanların yüzde 50’si asgari ücrete talim ediyor! Asgari ücretle çalışan birinin, iki çocuğu varsa ve eşi de işsizse, evini nasıl geçindirdiğini hesaplamak imkansız gibi… Zira DİSK’e göre 4 kişilik bir ailenin yoksulluk sınırı 10 bin 335 liranın üzerine çıktı, açlık sınırı ise 2 bin 998 lirayla şu andaki asgari ücretin üzerinde! İşte bu sebeple dar gelirli vatandaşlarımız artık her gün Halk Ekmek büfelerinin önünde kuyruğa giriyor. Ve kuyruklar her gün biraz daha uzuyor. İstanbul’un hemen her yerinde durum bu, ama yoksul semtlerde o kuyrukların sonu gelmek bilmiyor. Biz de bu kuyrukları yerinde görelim, kuyruktakilerle dertleşelim diye yola çıktık. 
Çoluk çocuk yağmur altında kuyrukta
Yağmurlu, soğuk bir gün… Sultançiftliği’nde büyük bir meydandayız. Bir yanda Necip Fazıl Kısakürek İmam Hatip Ortaokulu, diğer yanda Sultançiftliği Merkez Camii… Mis gibi bir ekmek kokusu geliyor burnumuza, ama ondan önce o upuzun kuyruk takılıyor gözümüze. Halk Ekmek büfesi önündeki kuyrukta, okul çıkışı çocuklarını da yanına almış kadınlar çoğunlukta. Hepsinin derdi bir an önce 1 lira 25 kuruşluk ekmekten alıp evin yolunu tutmak…
