Nimet Kıraç
Ülkenin yoğun gündeminde kendi meselelerine yer bulmaya çalışan İkizdereliler ve onlara destek olan doğaseverler vadilerinin ortasında adım adım ilerleyen taş ocağına karşı direnişlerinin ikinci ayına girdi. Bugün istenmeyen maden taş ocağı şantiyesiyle eylemci köylülerin arasına jandarmanın yanı sıra demir barikat da girdi. Köylüler, kurtarmak istedikleri alana her gün daha zor ulaşıyor. Kapısında “önce insan” yazan orman içindeki şantiyenin, yukarıdan çekilen görüntülerinde vadiye insan elinin değdiği oldukça açık. Eylemlerin ilk haftasından itibaren alanda olan Zeynep Baş’a göre, tabelalarda yazılanlar samimiyetsiz ve yanlış.‘Her yerde kamera var’
“Kendi argümanlarını güçlendirmek için her gün yeni bir tabela asıyorlar demir kapıya. Şelalenin ilerisine kadar gittiler, kendi patika yollarımız da kapandı, gece de nöbetçi bırakıyorlar” diye anlatıyor Baş. Rize Valiliği tarafından 17 Mayıs’ta ilan edilen 15 günlük eylem yasağı kararını ise, hukuksuz bir abluka olarak nitelendiriyor: “Her yeri kamerayla donattılar, çadırları da dağıttılar. Hukuksal hiçbir tarafı yok” diyor ve ekliyor: “Kendi köyümüzde pasaportla gezeceğiz artık. Nereye gitsek TC numaramızı soruyorlar.” Ulaştırma ve Altyapı Bakanlığı tarafından 35 kilometre ötede yapılan İyidere Lojistik Limanı inşaatı dolgusunda kullanılmak üzere bazalt taş çıkarmak amacıyla Cengiz İnşaat’a tahsis edilen Eskencidere Vadisi’nin 21 Nisan’dan bu yana her gün iş makineleriyle talan edilmesine tepkili olan çevre köylerin sakinleri, karşılarında her gün daha da kalabalıklaşmış bir jandarma grubu bulduklarını söylüyor.
Salı günü 41 vatandaşa pandemi kurallarını ihlal ettikleri gerekçesiyle toplam 80 bin 100 lira ceza kesildi, 34 kişi haklarında adli işlem yapıldı. Aynı gün ağaçların kesilmesini protesto etmek için tırmandığı 60-70 metrelik kestane ağacından ikna çalışmalarına rağmen sekiz saat boyunca inmeyen Ali Akyıldız, gözyaşları içinde eylemini sonlandırdı. Nisan ayı sonunda da alanda olan İkizdereli Bestan Albayrak, kapanma sürecinden sonra yeniden döndüğü memleketinde kendisini bekleyen tablo karşısında yıkılmış. “İş makinelerinin ne olursa olsun adım adım çalıştığını gördük. Bir bakıyorsun, iki yüz yıllık ağaç sökülmüş.Son taş alınana kadar buradayız, vadimizi bırakmayacağız” diyor. Devletten umutlarını kesmediklerini anlatan Albayrak, yine de buranın bekçisinin kendileri olduğunu belirtiyor. “Hâlâ umudumuz var. Umudumuzun bittiği yerde de inadımız başlar, Karadenizliyiz.”
