22. maddenin gizemi

Haberleşme hürriyeti temel bir hak. Anayasamız 22. maddesinde önce “haberleşmenin gizliliği esastır” diyor, sonra da devletin bu gizliliğe nasıl dokunabileceğini uzun uzun anlatıyor. Kuşkusuz herkesin ailesiyle, arkadaşlarıyla, ortaklarıyla, müttefikleriyle vs. konuştuğu veya yazıştığı birtakım şeyleri başkalarının öğrenmesini istemediği durumlar olabilir. Aynı çatı altındaysanız (gelişmiş dinleme cihazlarına rağmen) kimselere duyurmadan fısıldaşmanız mümkün ama ya uzak şehirlerdeyseniz? Bu “uzaktan iletişim” senaryosunda birbirleriyle gizli bilgiler paylaşmak isteyen iki insanın arasına “aracılar” giriyor: Babadan kalma “kağıt” mektup yazsanız, zarfı taşıyan postacıların insafına kalıyorsunuz.