Gemini bunalımda

2010’ların sonlarında, kendilerine bol miktarda insan ürünü yazılı materyal gösterilen ve verilen kısmi metinleri o külliyattakileri andıracak şekilde uzatacak kelimeleri hesaplamaları öğretilen yapay sinir ağlarının bu süreç sonunda tüm o örnekleri yazan insanların akıllarından geçen kavramları da öğrenip her işten anlayan zeka küplerine dönüşebileceği fark edildi. Bunun üzerine teknoloji şirketleri arasında üstün yapay zeka (YZ) programları üretme yarışı başladı. “Büyük dil modeli” (BDM) adı verilen söz konusu ağlara gösterilen veri miktarı ve ağın kendi boyutu (yani ne denli büyük bir “beyne” denk geldiğini temsil eden parametre sayısı) büyüdükçe zeka düzeylerinin de artacağı öngörülmüştü. Rakip devler bir yandan bu ağların eğitiminde kullanılan mikroişlemcileri üreten Nvidia’yı ihya edip bir yandan da akılalmaz düzeyde enerji tüketerek, giderek daha büyük modeller üretmeye koyulmuşlardı. Geçen yıl bu modellerin sorulara cevap vermeden önce bir süre kendi kendine konuşarak “düşünen”, böylece daha da fazla elektrik yakan daha zeki sürümleri devreye girdi.