Moda eleştirisinin ölümü

Günümüz moda dünyasında eleştirinin sesi gitgide kısılıyor. Moda markaları kendi hikayeleri üzerinde eşi benzeri görülmemiş bir kontrol elde ederken, statükoyu sorgulayan eleştirmenler, editörler ve yazarlar kariyerlerinin bağımlı olduğu erişimi kaybetme riskiyle karşı karşıya kalıyor. Üretimlerini besleyecek alandan mahrum bırakılma korkusu, özgün moda eleştirisinin yavaş yavaş ölümünü işaret ediyor. Oysa 20. yüzyılın büyük bir bölümünde hatırı sayılır moda eleştirmenlerine sahiptik. Suzy Menkes, Cathy Horyn gibi eleştirmenler, bir markanın ya da tasarımcının koleksiyonunu acımasızca eleştirir ve bu eleştiriler, hem markaları hem de endüstriyi ileri taşırdı. Son yıllarda markalar, eleştirmenlere karşı daha tepkisel hale geldi.
Bu değişimin belki de en bilinen örneği, Cathy Horyn’ın Saint Laurent ve Hedi Slimane hakkındaki olumsuz eleştirilerinden sonra Slimane tarafından markanın etkinliklerine girişinin yasaklanması olmuştu. Bu karar sektörde eleştiri kültürü için bir dönüm noktası oldu; adeta diğer markalar bu hareketten cesaret buldu.