Gerçek bir tiyatro tutkunu olarak ülke ülke dolaşan ve tüm seyahatlerinin rotasını, görmek istediği oyunların sahne takvimlerine göre ayarlayan Tilda Tezman’dan ikinci çok kıymetli kitap geldi. Oyunname II (İnkılap Kitabevi), hem tiyatroseverlerin bu dönemdeki oyun izleme açlığına ilaç olmayı, hem de bu sektördekiler için yeni bir kaynak oluşturmayı hedefliyor. Okurunu büyülü bir tiyatro yolculuğuna çıkaran kitap, Tezman’ın ilk kitabı Oyunname’nin yayımlandığı 2012 yılından bugüne, kesintisiz takip ettiği Avignon Tiyatro Festivali, Paris ve New York sahnelerinde izlediği oyunlar arasından titizlikle seçtiği 70’e yakın oyunu kapsıyor. Kitapta sahne sanatları alanındaki birikimler ve kritiklere, oyunlara ait zengin bir görsel malzeme de eşlik ediyor. Bu yine aynı temada yazdığınız ikinci kitap ve büyük bir emek… Yeni kitabınızın ilkinden farklı ne yanları var? 
Notlardan doğan kitap
İzleyeceğiniz oyunları nasıl belirliyor, takviminizi nasıl hazırlıyorsunuz? Elli yıla yaklaşan bir sürede, kesintisiz bir tiyatro izleyicisi olarak dünyanın pek çok ülkesinde, üç binin üstünde oyun izledim. Kitaplarıma aldığım oyunlar ise ağırlıklı Fransa, İngiltere, İtalya ve Amerika’da izlediğim oyunlardan oluşuyor. Yılın belli dönemlerinde farklı nedenlerle seyahat ediyorum ama seyahat takvimimi daima yeni çıkan ve izlemek istediğim oyunların veya Avignon Festivali gibi tiyatro festivallerinin takvimleri çerçevesinde oluşturuyorum. Ve seyahatte olduğum her günün akşamına mutlaka bir oyun için biletim oluyor. Festivallerde ise günde 3 - 4 oyun seyrediyorum. İlk kitabınız da dahil olmak üzere böyle bir kitap hazırlama fikri nasıl doğdu? Çok küçük yaşlarda tanıştığım ve büyüsüne kapıldığım tiyatro oyunlarını izledikten sonra oyunlar üstüne notlar alırdım, bunlara bir tür mektup diyebiliriz. Özellikle yurt dışında izlediğim oyunlar hakkında yazdığım bu mektuplar dizisi yıllar içinde yakın çevremin de dikkatini çekti ve Vizon Dergisi’nde izlediğim oyunları tiyatroseverlerle paylaşmaya başladım. Ardından, Tiyatro Dergisi, Milliyet Sanat, Radikal ve Sözcü gazetelerinde yayımlandı yazılarım. Zamanla biriken bu mektuplardan da Oyunname ortaya çıktı. Kitaplarımdaki her yazı benim o oyunlarda geçirdiğim iki-üç saatin hatıra defteridir. Türkiye’de ödenekli ve özel tiyatroların repertuarları için kitabımdan bazı oyunların referans olması ise benim için büyük gurur.
Dev oyuncuların veda gösterileri
• “Bu kitapta son yıllarda yitirdiğimiz çok büyük oyuncuların son gösterileri de var: Michel Piccoli ile Kral Lear, Robert Hirsch ile Uçmadan Önce, Michel Aumont ile Kral Lear Hollywood’da, Claude Brasseur ile Kaplanın Öfkesi… Bu kutsal canavarlara saygıyla! • Son yıllarda yıldızları parlayan iki genç yetenekli yazar, Florian Zeller ve Alexis Michalik’in oyunları dünyada büyük övgü ve ilgi topluyor. Kitabımda bu iki yazarın oyunlarına da geniş yer verdim. Florian Zeller, birer yıl arayla sahneye koyduğu Anne, Baba, Oğul üçlemesinden Baba piyesini filme çekti ve bu yıl Oscar ödüllerinde Baba filmindeki rolü ile Anthony Hopkins en iyi erkek oyuncu ödülünü aldı. Tiyatro oyununda ise Robert Hirch Baba oyunundaki performansı ile en iyi erkek oyuncu Moliere ödülünü almıştı.”
