29 Mart 2024, Cuma
27.08.2021 04:30

Oyun ısırıklarıyla mücadele rehberi

Köpekler oynamak, çiğnemek ve keşfetmek için ağızlarını çok kullanırlar. Bir yavruya oyun ısırığının sertliğini kontrol etmeyi öğretmenin birkaç yolu vardır

Köpekler bazen iletişim kurmak, bazen hayatı tanımak, bazen de kendini ya da kaynaklarını korumak için ağızlarını kullanırlar. Oyun sırasında özellikle yavruların ısırdığına sıklıkla şahit oluruz. Peki hayatı anlamlandırmaya çalışan bir yavru için bu hızlı ve hırslı ısırıklara agresyon göstergesi diyebilir miyiz? Oyun esnasında heyecanını kontrol edemeyen bir köpek ısırabilir. Yetişkin bir köpek bunu bir davranış olarak öğrendiği için uygulayabilir. Belli durumlarda oyunu kazanmasına hiç fırsat verilmezse sinirlenmeye başlayıp kazanabilmek adına hırsla ısırabilir. Fazla domine edildiğini hissederse de korkusundan ısırma davranışı gösterebilir.

Kontrolü öğretmenin yolları

Ancak yavrularda bu durum biraz daha farklıdır. Beden diline bakıldığında bunun tamamıyla oyuna yönelik ve agresyon belirtileri göstermeyen ısırıklar olduğunu görmek mümkündür. Dişleri çok sivri olduğundan ısırdığında can acıtsa da bunun agresyon temelli olduğunu söyleyemeyiz. Fakat yanlış oyun devam ettirilirse, zihni temiz olsa da agresyona yatkınlığı olan bir köpekte bunu tetikleyen sebep biz olabiliriz. Bu nedenle oyunları doğru oynamak, köpeğinizin davranışlarını doğru şekillendirmek adına oldukça önemlidir. Köpekler oynamak, çiğnemek ve keşfetmek için ağızlarını çok kullanırlar. Bizim de en çok ellerimizi, ayaklarımızı ısırıp paçalarımızı çekiştirirler. Bir köpek yavrusuna bir oyun ısırığının sertliğini kontrol etmeyi öğretmenin birkaç yolu vardır. Burada en kıymetlisi en az 8 hafta süresince anne altında kaldığı ve kardeşlerden oyunun sınırlarını ve ısırma gücünü kontrol etmeyi öğrendikleri dönemdir. Verdikleri tepkiler ile ısırığın dozunun kaçtığını birbirlerine anlatırlar.

Dikkatli ilerleyin

Siz de yavrunuzun size yaptığı ısırma hamlelerinde ilk olarak bunu işaretleyecek ve istemediğinizi belli edecek “ay” gibi bir ses çıkarabilirsiniz. Bu yeterli olmazsa biraz daha net bir şekilde “hayır” diyebilirsiniz. Isırmayı bırakıp size bakarsa veya yalamaya başlarsa “aferin” diyin. Hatayı uyarmaktan daha önemli olan bir şey varsa o da doğruya geçtiği anı işaretlemektir. Bu ısırmayı bırakma anında sabit durmanız gerekiyor. Eğer kendinizi geri çekme yaparsanız yavru yeniden ısırır. Oyunu kuralına göre oynadığını gördükten sonra oyuna yeniden devam edebilirsiniz.  Oyuna başladıktan sonra aşırı heyecanını kontrol etmekte zorlandığını görüyorsanız oyuna bir ara verin. Aksi halde ısırmalar artar ve bir süre sonra çıkarttığınız sesler dikkatini dağıtmak ve onu durdurmak için yeterli olmayabilir. Ona kızmanız, bağırmanız, burnuna vurmanız verebileceğiniz en yanlış geri dönüşlerdir. Bunlar onu daha çok kışkırtacağı gibi yaptığının bir hata olduğunu anlatmak için doğru yöntemler değildir. Agresyona yatkınlığı olan yavruların oyunlarını doğru yönetmek, ileriye yönelik ısırma hamlelerinden kaçınmak, köpeği agresyona yönlendirmemek için oldukça önemlidir. Yatkınlıkları olmasa da iletişim kurma şeklini ve talep etmeyi doğru ilişkilendirmelerle ve ağızlarını kullanmadan öğrenmeleri, büyüdüklerinde de bir arada daha uyumlu ve kontrollü yaşayabilmemiz için dikkatli ilerlenmesi gereken adımlardan birisidir.  Sağlıkla bir arada olabileceğimiz bol patili günlere...