Ölüm döşeğinde son bir itiraf

Ölüm döşeği tabirini edebiyatçılar -ve hatta sinemacılar- çok sever. En sahih itiraflar, film şeridi olup göz önüne serilen hayat, pişmanlıklar, korkular, yanlış tercihler, hatalar, kırılma anları, mutluluk/ mutsuzluk gözyaşları, yaşanamayanlar, heba olanlar, hafızada kalan her şey gelir yerleşir bu tabirin içine. Tüm sayıklamalar, iyi-kötü, doğru-yanlış yargılar ve yaşamdan kesitler burada birikir. Anılar, bir lavabo deliğinden, bir süzgeçten, bir elekten akıp giderken, bazıları da topak topak olup tıkanır. İşte o boğazınızda düğümlenen her neyse, ölüm döşeğinde yüzleşmeniz gerekir. Bir İngiliz romancısı olan Claire Fuller’ın romanı Acı Portakal da ölüm döşeğindeyken kendisini ziyaret eden gizemli rahibe günah çıkaran bir kadının sayıklamalarıyla başlıyor. Acaba kadın nasıl bir günah işlemiş olabilir?