Savaşın uzun gölgesi

Savaş, zulüm ve toplumsal şiddetle yoğrulmuş halkların edebiyatı, çoğu zaman kadife eldiven içinde saklı bir demir yumruk gibidir. Yüzeydeki naiflik, derinlerde kanlı hatıraları, parçalanmış ruhları, tarumar olmuş bilinçaltının motiflerini saklar. Kore edebiyatı bu açıdan dikkate değer; kolektif travmayı kişisel imgelerle işleyerek çarpıcı metinler ortaya koyuyor. Han Kang’ın Jeju Ayaklanması’nı konu alan romanı Veda Etmiyorum’da buna şahit olmuştuk. Yeji Y. Ham’ın Görünmez Otel romanında da bireysel rüyaların ardında toplumun karanlık hafızası beliriyor.