Yeğenim Çınar, Ankara’da anaokuluna giderken bir 10 Kasım günü eve gözyaşları içinde döndü. Ne yaptıysak susturamadık. Kim bilir kaçıncı “neden ağlıyorsun” sorusuna, hıçkırıklar arasında öfkeli bir çığlıkla yanıt verdi: “Bilmiyor musunuz, bugün 10 Kasım, Atatürk öldü.” “Evet ama bugün ölmedi ki, çok oldu öleli” diye sakinleştirmeye çalıştık.“Hayır siz bilmiyorsunuz” diye inledi: “O kalbimizde yaşıyordu ama bugün gerçekten de öldü.”
10.11.2023 04:45
Kalplerimizde hâlâ yaşıyor mu?
10 Kasım’ı bir ağlama ve ağıt yakma günü olmaktan çıkaralı çok oldu. İyi de oldu diye düşünüyorum. Yalancı gözyaşları döküp matem şarkıları dinlemek yerine, Atatürk’ü yaptıklarıyla, tarih içindeki konumunu tartışarak anıyoruz artık...
