Yaşamayanların ne anlaması ne de anlatması mümkün böyle bir acı bekleyişi... Dile kolay tam 30 yıldır hiç gelmeyeceğini bildikleri yakınlarını bekliyorlar... Görmeyeniniz yoktur, cumartesi günleri öğle saatlerinde İstiklal Caddesi’ne yolunuz düştüğünde mutlaka yanlarından geçmişsinizdir. Kiminiz o acıyı hissederek, ne yazık ki pek çoğumuz olan bitenden bihaber... Ben onların yanına gittiğim gün, 1051’inci kez toplanıyorlardı. Gözaltında kaybolan yakınlarının kemikleri bulunsun, bir mezar taşları olsun diye...
Yazının tamamını görebilmek için lütfen abone olun. ABONE OL
Aboneyseniz
üye
girişi
yapınız.
Oksijen'e e-gazete aboneliği ile edineceğiniz avantajlar; Oksijen yazarlarının tüm yazılarına erişim Gazeteoksijen.com üzerinden 7/24 güncel haber erişimi Her gün e-posta kutunuza gelen Oksijen bülteni Gazete Oksijen, O2 ve özel yayın arşivine erişim