Ankara’nın afili şairleri var. Gençliğim orada geçti ve neredeyse hepsiyle tanıştım, aynı masaya oturdum. Tek istisna, Ahmed Arif. Çok kez gördüm, Mülkiyeliler Birliği’nde yan masasına iliştim ama dinlemenin ötesinde bir şey yapmadım. Mülkiyeliler Birliği, Konur Sokak’la Selanik Caddesi’nin birleştiği yerdeydi. Hâlâ orada. Küçük bir arkadaş çevresiyle demlenmek üzere gittiğimiz bir gecenin sonu yan masadakilerin laf atmasıyla şölene dönüşmüş, kalan iki masa birleşerek sabahı karşılamıştı. Ahmet Telli, Şükrü Erbaş, Metin Altıok ve Behçet Aysan, gecenin yıldızlarıydı. Diğerlerini biliyordum, Aysan’ı ilk kez duymuştum. Hepsi bir yana, o geceden aklımda kalan o.
Yazının tamamını görebilmek için lütfen abone olun. ABONE OL
Aboneyseniz
üye
girişi
yapınız.
Oksijen'e e-gazete aboneliği ile edineceğiniz avantajlar; Oksijen yazarlarının tüm yazılarına erişim Gazeteoksijen.com üzerinden 7/24 güncel haber erişimi Her gün e-posta kutunuza gelen Oksijen bülteni Gazete Oksijen, O2 ve özel yayın arşivine erişim