Kemal Varol: Dünya bize çoktan sırtını döndü

Cevdet Kudret, Sait Faik, Attilâ İlhan ve Orhan Kemal ödüllerinin sahibi Kemal Varol, yazarlığının 25. yılında Onu Sevdiğim Zamanlar’la (Doğan Kitap) edebiyatında yeni bir eşiğe ulaşıyor. Roman, bir “geri gönderme merkezi”nde başlıyor: Soğuk duvarlar, kameralar, sınırlı bir gökyüzü… Bu mekan yalnızca göçmenlerin değil, kimlikleri ve aidiyetleri çözülmüş bir dünyanın tüm yersiz yurtsuzlarının sıkışmışlığını temsil ediyor.
Bir muska ile bir USB bellek; biri inanç ve geçmişin, diğeri teknoloji ve bugünün simgesi. Varol, Doğu’yla Batı’yı, kalple sistemi konuşturuyor. Adsız kahramanın “göğe yazı yazma” eylemi, modern dünyanın en sessiz çığlığı; kaybolmuş bir dilin, susturulmuş bir kalbin yankısı. Eléonore ise Avrupa’nın bürokratik soğukluğunda vicdanını yitirmiş bir kadın; bir kaçakla karşılaştığında insan olmanın anlamını yeniden hatırlıyor. Onu Sevdiğim Zamanlar, Türkiye’nin değil, dünyanın ortak hikayesine dokunan bir roman. Göçün, aşkın, susmanın ve vicdanın romanı. Yersizlik yurtsuzluk içinde kaybolanların, vicdanlarını aradıkları son durak. Belki de edebiyatın kendisi. Tüm bunları Kemal Varol’la konuştuk.