Bu köşedeki ilk yazım Stephen King’in bir önceki kitabı Enstitü hakkındaydı. Üstadın bir masalcı olduğunu söylemiştim. Birçok romanında çocukların ön planda olması değildi tek neden; içimizdeki çocuğa canavarlarla, perilerle, doğa üstü olaylar ve karanlıkla ilgili şeyler anlatıyordu. Eserleri Grimm Kardeşler ya da Dede Korkut masalları gibiydi. Ateşin çevresine oturttuğu bizlere anlatıyordu sanki; korkmaktan çocuksu zevkler almamızı sağlayarak…
Yazının tamamını görebilmek için lütfen abone olun. ABONE OL
Aboneyseniz
üye
girişi
yapınız.
Oksijen'e e-gazete aboneliği ile edineceğiniz avantajlar; Oksijen yazarlarının tüm yazılarına erişim Gazeteoksijen.com üzerinden 7/24 güncel haber erişimi Her gün e-posta kutunuza gelen Oksijen bülteni Gazete Oksijen, O2 ve özel yayın arşivine erişim