Dudakları kısılı bir gülüş

18 Mart 1976’da Marmara gazetesinde Ermeni taşra edebiyatının ünlü temsilcisi Hagop Mıntzuri (Demirciyan) imzalı bir mektup yayımlanır. Bu açık mektubu Mıgırdiç Margosyan’ın Diyarbakır yöresini anlattığı ilk öykülerinden Halil İbrahim’i okuduktan sonra kaleme almıştır Hagop Mıntzuri. Margosyan’a övgülerle doludur mektup. Okuduğu öyküden, Margosyan’ın anlatım tarzından etkilenmiştir. Margosyan’ın ince mizahına kaynaklık eden iç dünyasındaki kıpırtıyı, sancıyı, duyarlılığı şu sözlerle ifade eder: “Karakteristik bir gülüşün var, bizim köylerdeki gelinlerinki gibi. Dudakları kısılıdır, birden parlayıp sönüverirler hani, koyverilmez o gülüş…”