Japonya’nın özgün sesi

Kenzaburō Ōe’nin Kişisel Bir Sorun adlı romanından daha önce bu köşede söz etmiştim. Şöyle noktalamışım o yazıyı: “Yazar, 1963’te bedensel ve zihinsel özürlü bir çocuk sahibi olmuş; Hikari. Kenzaburō Ōe ve karısı da önce bu çocuğun yaşamaması gerektiğine karar vermişler. Sonrası Hikari’ye adanan bir hayat. Ōe, bütün gün oğluna kuş sesleri ve klasik müzik parçaları dinletmiş. Kumiko Tamura, küçük Hikari’ye piyano dersleri vermiş. Sonuçta konuşması bile mucize olarak görülen Hikari, yedi yaşına bastığında besteler yapmaya başlamış. 20 yaşına geldiğinde de ilk CD’sini piyasaya çıkarmış. Hikari bugün 58 yaşında, hâlâ konuşamıyor ve Japonya’nın önemli bestecilerinden biri olarak anılıyor. Babası Nobel Edebiyat Ödülü’nü aldığı sırada elbette Hikari de orada. Sonuçta Kişisel Bir Sorun, baba-oğulun başarı hikayesine dönüşüyor.”