Roberto Bolaño imzalı Uzak Yıldız’ı okurken kitabın kenarına şöyle bir not almışım: “Tek isteği, huzurla uyuyan okurun üstüne düş yorganı sermek değildir şiirin. Gerektiğinde –hatta gereklilik dememeli-, canı istediğinde, buz gibi bir havada, o yorganı okurun üstünden çekip ayazda bırakacak kadar da cesurdur. Dahası, üşümek istemediğini söyleyen okurun, yüzüne tükürmekten de kaçmaz.”
20.05.2022 04:30
Şiir isterse kucaklar isterse sarsar
Roberto Bolaño’nun 1996 tarihli romanı Uzak Yıldız; işkence, sürgün ve ölüm arasında seçim yapmaya zorlanan bir neslin iğneleyici portresi
Bir yaz bir ömür
20 Aralık 2024
Yapay zeka ‘biz’e ne yapacak?
06 Aralık 2024
Savaşın derin yaraları ve insanlık hüznü
29 Kasım 2024
Suça ‘sessizlikle’ ortak olmak
22 Kasım 2024
Hiç imza gününe gittiniz mi?
Tüm Yazıları
15 Kasım 2024