Şi Cinping, alışılagelmiş on yıldan fazla iktidarda kalırken, kendisini yalnızca Mao Zedong'dan bu yana en güçlü Çin lideri yapmakla kalmadı, aynı zamanda diktatör benzeri bir figür haline getirdi. Ancak sıfır Covid politikasındaki fiili U dönüşü ve eski lider Jiang Zemin'in cenaze töreninin yönetimi, onun hâlâ güvensiz hissettiğini ortaya koyuyor.
Covid kısıtlamaları nedeniyle Çin yönetiminin mükemmel bir yol izlediği iddiasına rağmen Omicron önceki varyantlara göre daha az ölümcül olduğu için pek çok kişi gerçeği göremeyecek. Değişen virüs değil, Şi'nin Çin'in Leninist sisteminin üstünlüğünü sergilediğini ilan ettiği bir politikaya karşı halkın öfke patlaması. Şi'nin istifa etmesi çağrılarını içeren Covid kısıtlamalarına karşı protestolar, onu açıkça şaşırttı.
Daha güvenli hale getirmeyecek
Protestolar üç boyutlu bir tepkiyi tetiklediler: protestoları bastırın, protestoya gözdağı vermek için dijital teknolojileri kullanın ve protestolara neden olan en korkunç Covid kısıtlamalarını kaldırın. Bu tepkiler Şi'yi iktidarda tutacaklar ama Çinlileri daha güvenli hale getirmeyecekler.
Şi'nin güvensizliği o kadar büyüktü ki protestolar bastırıldıktan hemen sonra ölen Jiang Zemin için bir devlet cenazesi düzenleme riskini göze alamadı. Fiziksel bir olayın insanlar tarafından öfkelerini ifade etmek için ele geçirilmesi riskine girmek istemeyen Şi’in halktan korkan halkın lideri olduğu açık. Her iki olay da temel bir soruyu gündeme getiriyor: Şi'nin güç toplaması Çin'i vatandaşları için daha iyi bir yer ve uluslararası toplumun daha iyi bir üyesi yapacak mı?
Birçok insan Covid ile yaşamayı öğrendikten çok sonra bile sıfır Covid yaklaşımında ısrar ederek ve muazzam kaynakları yaşlıları aşılayıp sağlık hizmetlerini geliştirmek yerine insanları karantinaya almak için kullanarak Çin'i olabilecek en kötü duruma soktu. Uzun süre daha sıkı kısıtlamalar getirdi ve hala en savunmasız olanları yıkıcı virüse maruz bırakıyor.
Bu, Çin Komünist Partisi'nin ondan önceki yönetimiyle keskin bir tezat oluşturan politika modelini yansıtıyor. ÇKP hakkında ne düşünülürse düşünülsün, kolektif liderlik altında, 1989'daki huzursuzluktan sonra onun yönetme hakkına karşı bir meydan okumayı tetikleyen politika hatalarından kaçındı. Böyle bir meydan okuma, Şii'nin kolektif bilgeliği kendisininkiyle değiştirmesinden sonra şimdi ortaya çıktı.
Rusya işgalini destekledi
Ekonomiyi de geriye götüren sıfır Covid politikası aşırı bir durum, başka örnekler de var. Şi ayrıca Çin'in girişimci ve dinamik özel sektörünün canlılığını da tüketti. Çin'in modernleşmesini destekleyen bir dünyayı onun yeniden dirilişinden derinden endişe duyan bir dünyaya dönüştürdü. Vladimir Putin'in Ukrayna'yı işgalini desteklemekte ısrar ederek, barışa aracılık ederek Çin'in küresel lider rolü oynaması için altın bir fırsatı heba etti. Liste böyle devam ediyor.
Tayvan ısrarı
Şi, kendisini bir diktatör haline getirerek ve Çin'i, Çin merkezli bir dönüş yapmaya zorlayarak, teknokratların sıfır Covid gibi yanlış yönlendirilmiş politikalarda ısrarcılığa karşı danışmanlık yapma alanını ortadan kaldırdı. Milliyetçiliğe dönüşü, özellikle Tayvan'ı alma saplantısıyla Çin'i küresel barış için daha büyük bir tehdit haline getirdi. Çin halkının ve dünyanın çıkarına olacak şey Şi'nin daha büyük yıkıcı güce sahip bir Putin figürü haline gelmemesi.
Siyaset bilimci ve tarihçi olan Steve Tsang'ın uzmanlık alanı Çin, Tayvan ve Hong Kong'da siyaset ve yönetişim, Çin ve Tayvan'ın dış ve güvenlik politikaları ve Doğu Asya'da barış ve güvenliği. Tsang Londra SOAS Üniversitesi'ndeki SOAS Çin Enstitüsü'nün şu anki Direktörüdür.
