Hiçbir duygu boşa gitmiyor

1960 yılına, Yunanistan’ın İdra adasına gidiyoruz. Leonard Cohen, So Long Marianne ve Like a Bird on a Wire şarkılarının ilham kaynağı olan Marianne Ihlen’le, İdra’da tanışıyor. İkisi araya giren ayrılıklara, başkalarına, gittikçe daha az görüşmelerine rağmen 10 yılı bulan bir ilişki yaşıyor. Sonra araya bu kez 40 yıldan fazla bir zaman giriyor, Marianne 2013’te Oslo’da bir Leonard Cohen konserine davet edilene kadar. Cohen konserde So Long Marianne’i söylerken, ikinci sırada oturan Marianne de utangaç bir gülümsemeyle izliyor onu. Konser sonrasında sahne arkasına da davetli ama Cohen’in İsrail büyükelçisiyle görüşmesi uzadıkça uzuyor. Marianne yarım saat bekledikten sonra gidiyor, görüşemiyorlar. Aradan birkaç yıl daha geçiyor ve Marianne ölüm döşeğinde. Bir arkadaşından Cohen’e haber vermesini istiyor; haber veriliyor, iki gün sonra Cohen’in mektubu geliyor: “Çok sevgili Marianne. Tam arkandayım, elini tutabilecek kadar yakınında. Bu yaşlı vücut da vazgeçti artık tıpkı seninki gibi, tahliye bildirimi her an gelebilir. Aşkını ve güzelliğini hiç unutmadım. Ama sen biliyorsun bunu zaten. Başka bir şey söylememe gerek yok. İyi yolculuklar eski dostum. Yolun devamında görüşürüz. Sevgi ve şükranla, Leonard.” Marianne mektubu aldıktan iki gün sonra, Leonard da Marianne’den üç ay sonra ölüyor. Marianne & Leonard: Words of Love bu hikayenin filmi işte. Daha önce hiç yayınlanmamış görüntüleri, çok iyi bildiğimiz şarkılar eşliğinde bir araya getirerek belgeseli yapan Nick Bloomfield ise Marianne’le 1968’de kısa bir dönem sevgili olmuş, sonra hep arkadaş kalmışlar, onu belgeselci olmak için yüreklendiren de Marianne imiş. Demek, hiçbir aşk boşa gitmiyor diyor insan.