Akdeniz’i geçmeye çalışırken ölüp giden Afrikalılar’ın sayısını kimse tam olarak bilmiyor. Menzile varamayanlar genellikle istatistiklerde kendine yer bulamıyor ancak Güney Avrupa ve Kuzey Afrika sahil güvenlik ekipleri tarafından kurtarılan insanların sayısına dayanan tahminlere göre, her yıl binlerce Afrikalı göçmen (kadın, erkek ve çocuk) denizde boğuluyor. Bu umutsuzluk zincirinin en ucunda ise Akdeniz kıyılarına vurmuş göçmenleri, çoğu zaman da vücut bütünlüğünü kaybetmiş parçalarını gömen insanlar yer alıyor.
Gazaba uğrayanların bahçesi…
Bu bölgelerden biri de Güneydoğu Tunus’taki Zarzis’te bulunuyor… Geçen haziran ayında Cezayirli sanatçı Rachid Koraichi, bölgede yaseminlerle ve çiçek açmış portakal ağaçlarıyla dolu bir mezarlık inşa etmeye karar verdi; adını Afrika Bahçesi koydu. Henüz bu bahçe-mezarlığı görmedim ama Le Monde gazetesindeki güzel betimleme beni çok etkiledi. Gazetenin muhabiri beyaz renkli mezarların üzerindeki ‘yağmur damlalarını ve kuşları çağıran sarı ve yeşil kaplardan’ bahsediyordu. Koraichi cennet gibi görünen bu güzelliği, kendi tabiriyle ‘denizin gazabına uğrayanlara’ adamış. Amacı, ölüme giderken çektikleri acıları bir nebze olsun telafi etmek. Mezarlık neredeyse tam kapasiteye ulaşmış durumda. Bir başka deyişle, modern zamanların bu dehşet verici katliamının en somut tanığı.
