Michelle Cottle / The New York Times
Birilerinin bu çılgın seçim döngüsünde yüksek bahisli, belirsiz, migren tetikleyen bir tartışma senaryosu tasarlamak istediğini düşünelim. Ama neden diye sormayın. Siyaset bazen insanlara böyle tuhaf şeyler yaptırabiliyor. Bu senaryoda nihai sonuç salı gecesi Pensilvanya’da John Fetterman ve Dr. Mehmet Öz arasındaki tartışmaya çok benzer sonuçlara neden olabilir.
Pensilvanyalılar, çeşitli nedenlerle, adayları kapsamlı bir şekilde değerlendirmek için sınırlı fırsatlara sahip oldular. Yarış artık kötü bir yüz gerdirme işleminden daha gerginken, bu tartışma adayların öne çıkmasını ya da devrilmesini sağlayacak son büyük şansları olabilir. Bu kadar çok beklentinin tek bir basit tartışmaya odaklanması çok nadir gerçekleşiyor.
Birbirine zıt iki aday
Adayların temel tarzları arasındaki keskin karşıtlığı düşünün. Cumhuriyetçi tarafında şeytani kaşlarıyla, televizyon ünlüsü olan zengin ve şık Öz var. Eyaletin Demokratik vali yardımcısı Fetterman, 1.80 boyunda ve dövmeleri, keçi sakalıyla düzen karşıtı, kötü tweetleriyle sıradan bir tip.
Sağlık sorunları gündemde
Bu bir saatlik tartışmanın üzerinde Fetterman’in sağlığıyla ilgili sorunlar ön plandaydı. Fetterman Mayıs ayında, onda işitsel sorunlara yol açan bir felç geçirdi. bu nedenle tartışmada kapalı bir alt yazı sistemine güvenmesi gerekiyor. Seçmenler konuşurken yapılan yanlışları affetmez. Muhahalefet de bu konuda acımasız olabilir, isterseniz Başkan Joe Biden’a sorun. Ayrıca Fetterman'ın kullandığı altyazı teknolojisi, sorulan ve yanıtlanan sorular arasında gecikmelere yol açabilir.
Zaten kötü performansı üzerine konuşmalar başladı. Bu ay bir NBC muhabiri, Fetterman'ın röportaj öncesinde onu anlamakta güçlük çekiyor gibi göründüğünü söyledi. Cumhuriyetçiler onu durumunun ciddiyeti hakkında yalan söylemekle suçladılar ve göreve uygun olmadığını öne sürdüler. Tartışma aşamasındaki büyük bir gaf, Fetterman için yıkıcı olabilir.
Öz'ün yeni bir tavra ihtiyacı var
Öte yandan... Öz ve ekibi, Fetterman'ın tıbbi sorunlarıyla alay etti. Bu özellikle bir tıp uzmanı için kötü hareket gibi görünüyor. Bu Cumhuriyetçi tabanı eğlendirebilir ancak çok da partizan olmayan seçmenleri yabancılaştırma riski taşır. Genel seçim kitlesine hitap ederken Öz'ün duygusuz, kibirli bir ahmak gibi görünmemek için daha iyi bir tavra ihtiyacı olacak.
Fetterman kampanya takviminde bu geç tarihe ertelenen yalnızca tek bir tartışmayı kabul etti. İşlerin dinamiği bu noktada gerginleşti. Gündemde ikinci bir şans yok ve her iki aday için de bir şeyler ters giderse düzeltmek için çok az zaman var.
Aday tartışmaları azaldı
Pennsylvania yarışının ayrıntıları olağandışı olsa da, tartışmaya minimalist yaklaşım hakim. Son on yıldır, rekabetçi yarışlardaki tartışmaların sayısı aşağı doğru bir düşüş gösterdi. Bu seçim sezonunda, öngörülemeyen gelişmeler dışında, Pennsylvania'da olduğu gibi Georgia, Arizona, Kuzey Carolina ve Florida'daki büyük Senato adayları yalnızca bir kez karşı karşıya gelecekler. Neva’da da ise bu tartışmalar tamamen masadan kaldırıldı. Aynı şekilde, Missouri'deki Cumhuriyetçi ve Demokrat adaylar, birlikte görünme koşulları konusunda henüz anlaşmaya varmadılar.
Bu eğilim Senato ile sınırlı değil. Birçok vali adayı şimdiye kadar tartışmalardan kaçınmayı tercih etti. 2024 cumhurbaşkanlığı seçimlerinden başlayarak, Cumhuriyetçi Ulusal Komite, partizan olmayan Başkanlık Tartışmaları Komisyonu tarafından düzenlenen etkinliklerin, tartışmaların ne zaman yapılacağı ve kimlerin moderatör olabileceği de dahil olmak üzere, tartışmaların nasıl yürütüldüğüne ilişkin kuralları elden geçirilmediği sürece adaylarını bunun dışında tutmak için oy kullandı. Komite sonunda geri adım atsa bile ki bu muhtemel görünüyor, tehdidi, tartışmaların ne kadar düştüğünü vurguluyor. Bu, zaten baskı altında olan bir demokrasi için pek de büyük olmayan bir gelişme.
Sosyal medyayı tercih ediyorlar
Bir zamanlar adaylar tartışmalara katılmak zorunda hissederlerdi. Ancak kampanya giderek daha fazla partizan balonları içinde gerçekleştikçe ve seçmenlerle doğrudan iletişim kurma yolları çoğaldıkça, yarışmacılar bu arenada cesur olmaya daha az meyilli hale geldi. Sosyal medyada olmak çok daha az stresliyken neden yoğun, uzun süreli, yazılı olmayan tartışmalara katlanıyorsunuz? Giderek artan bir şekilde, kampanyalar bu hesaplaşmaların sadece çalışmaya veya içerdiği riske değmeyeceğine karar veriyor.
Ama bu noktayı kaçırıyorlar. Tartışmaların adayların seçim avantajı için yapılmaması gerekiyor. Tartışmalar oy veren halkın yararın olacaktır. Tartışmalar, siyasi rakiplerin yüz yüze görüşmesini gerektirir. Seçmenlere, adayların bir tweet veya Instagram gönderisinin ötesinde önceliklerini ve vizyonlarını tanımlayıp savunmalarını izleme fırsatı veriyorlar. Bilinçli bir vatandaşlığa katkıda bulunuyorlar. Bu hedeflere ulaşılamaması, uygulamanın terk edilmemesi, reforme edilmesi gerektiğini göstermektedir.
Kabul etmek gerekir ki, her iki tarafın üyeleri de tartışmalarda daha rahat olmaya başladıkça, bu bir hüsnükuruntu gibi görünüyor. Özellikle Cumhuriyetçiler, destekçilerini bu tür eşleşmelerin ve genellikle onları yöneten gazetecilerin onlara karşı önyargılı olduğuna inanmaya şartlanıyorlar.
Tartışmaları sıkıcı, yapay ve anlamsız bir kombinasyon olarak görenler, muhtemelen azalmalarından dolayı keyifleneceklerdir. Ancak bu ritüelin kaybedilmesi, siyasi zamanımızın ve temelleri giderek krize daha fazla kayma riskiyle karşı karşıya olan bir demokrasinin bir başka rahatsız edici işaretidir.
© 2022 The New York Times Company
