Alina Tugend / The New York Times
Daha fazla etsiz yemek yapın. Yemek artıklarını kompost yapın. Doğal gaz sobasını elektrikli bir soba ile değiştirin. Bunların hepsi, insanların kendi mutfaklarında iklim değişikliğiyle mücadeleye yardımcı olabilecekleri oldukça basit yollardır. Yine de çoğu insan bunları yapmıyor. Neden mi? Çünkü bu yaşam boyu alışkanlıklarını değiştirmek anlamına geliyor. Çünkü bunun bir fark yaratmayacağına inanıyorlar. Çünkü arkadaşlarının ve komşularının bunu yapmadığını düşünüyorlar.
Araştırmalar, insanları emisyonlarını azaltmaları için motive etmenin kolay olmadığını gösteriyor, ancak bazı stratejiler işe yarıyor ve uzmanlar en iyilerini bulmaya çalışıyor. İsveç'teki Göteborg Üniversitesi'nde psikoloji doçenti olan Magnus Bergquist, insanların genellikle çelişkili hedefleri olduğu için yaygın davranış dönüşümünün zor olduğunu söyledi. Örneğin, alışkanlıkları değiştirmek ya da enerji tasarruflu ürünler satın almak, “insanların konfor arama, para biriktirme ve sosyal kabul görme hedefleriyle çelişebilir” dedi. En iyi niyetli kişiler bile bu tür çatışmalarla karşılaşabilir. New York'tan 63 yaşındaki Leah Murphy, diğer çabalarının yanı sıra geri dönüşüm yaptığını, plastik kullanımını azalttığını, bez çantalarla alışveriş yaptığını ve enerji tasarruflu ampuller taktığını söyledi.
"Çoğu zaman kolaylık galip geliyor"
Yine de Murphy bir röportajında, “30 yılı aşkın bir süre önce ilk çocuğum doğduğunda, çevre için daha iyi olacağı düşüncesiyle bebek bezi servisi ayarladım" dedi. Yine de yıkanması gereken çok fazla bez vardı ve altı hafta sonra tek kullanımlık bezlere geçti. Murhy, “Kendime, bez bebek bezlerini yıkamak için kullanılan enerjinin çevre için muhtemelen tek kullanımlık bebek bezleri kadar kötü olduğunu söyledim. Bu deneyim, kolaylık ve vicdan arasında uzun bir rasyonalizasyon serisinin başlangıcını temsil ediyor, çoğu zaman kolaylık galip geliyor" diye konuştu.
Aynı zamanda, küresel iklim değişikliğini ele almak için kişisel çözümleri teşvik etmenin şirketlerin ve hükümetlerin elini kolunu bağladığı ve hatta onların ekmeğine yağ sürdüğü yönünde endişeler de bulunuyor. Örneğin, 2004 yılında petrol ve gaz şirketi BP tarafından insanların çevre üzerindeki etkilerini ölçmelerine yardımcı olmak amacıyla bir reklam kampanyasının parçası olarak bir karbon ayak izi hesaplayıcısı oluşturuldu. Eleştirmenler bunun sadece sorumluluğu büyük şirketlerden sıradan tüketicilere kaydırmanın bir yolu olduğunu söyledi.
Ancak halkın iklim değişikliği konusundaki bilgi, tutum, davranış ve politika tercihlerini araştıran Yale İklim Değişikliği İletişimi Programı Direktörü Anthony Leiserowitz, iklim değişikliği gibi büyük bir sorunun çözümüne sadece iyi ya da kötü olarak bakmanın yanlış olduğunu ifade etti. BP, hesap makinesini “sorumluluğu bireysel tüketicilere yüklemenin bir yolu olarak yarattı ancak ‘eğer gerçekten kendi emisyonlarınızı azaltmak istiyorsanız, muhtemelen ne kadar emisyon yaptığınıza dair bir tahminle başlamanız gerekmez mi’ demek için temel bir kavram olarak hala değerli” dedi.
Yüzde 30'a kadar azaltabilir
İklim çözümleri geliştiren Project Drawdown adlı kuruluşa göre, gıda atıklarının azaltılmasından LED aydınlatmanın kurulmasına kadar bireysel eylemler, iklim değişikliğinin son derece tehlikeli boyutlarından kaçınmak için gereken sera gazı emisyonlarındaki azalmanın yaklaşık yüzde 25 ila yüzde 30'unu sağlama potansiyeline sahip. Sığır eti yemeyi ele alalım. İnekler ve daha az ölçüde keçi ve koyunlar, gaz ve gübreden yaydıkları metan gazı yoluyla sera gazlarına önemli ölçüde katkıda bulunuyorlar. Ve ineklerin otlakları genellikle ormanların kesilmesiyle oluşturuluyor bu da ağaçlarda depolanan karbondioksiti serbest bırakıyor.
Ancak bir araştırma kuruluşu olan Dünya Kaynak Enstitüsü'ne göre, ABD gibi sığır eti tüketiminin yüksek olduğu ülkelerde yaşayan her bir kişi haftada 1,5 hamburger daha az yerse, tarımsal genişleme ve ormansızlaşma ihtiyacı ortadan kalkacak ve sera gazları önemli ölçüde azalacak. Yine de, görünüşte önemsiz olan bu tür davranışları değiştirmek bile zor. 1970'lerden bu yana ABD'deki toplam sığır eti tüketimi, iklimin yanı sıra sağlık ve hayvan refahı endişeleri nedeniyle önemli ölçüde azaldı. Ancak iklim değişikliğini ele almak için tüketimin önemli ölçüde daha fazla azalması gerekiyor. Bunun yerine, 2022'de hafif bir artışla on yıldan uzun bir sürenin en yüksek seviyesine ulaştı. Nedeni net değil ancak bu, değişimi tetiklemenin ne kadar zor olduğunun bir örneği.
"Motivasyona ihtiyaç var"
Bergquist, “Bazı insanlar, insanları eğitirsek değişimin de bunu takip edeceği gibi naif bir düşünceye sahip. Ancak daha fazla egzersiz yapmamız gerektiğini bildiğimizi, daha sağlıklı beslenmemiz gerektiğini bildiğimizi ama bunu yapmadığımızı anlamak için fazla bir şey gerekmiyor. Yani bilgi gerekli ama yetersiz bir faktör. Bunun da ötesinde motivasyona ihtiyacımız var" dedi.
Bergquist, geri dönüşüm, bisiklete binme ya da araba kullanmak yerine yürüme gibi çevreyle ilgili davranışları iyileştirmeye yönelik stratejiler üzerine yapılan 430 birincil çalışmadan elde edilen verilerin analizinin eş yazarlığını yaptı. Çalışma, insanların davranışlarını değiştirmeye yönelik altı müdahale arasında veri veya bilgi sağlamanın en az başarılı yöntem olduğunu ve para cezaları gibi mali teşviklerin ise fark yaratabileceğini ortaya koymuştur.
Ancak araştırmalar aynı zamanda sosyal karşılaştırmaların da etkili olduğunu gösteriyor. Güneş panellerinde insanlar komşularının çatılarında gördükleri güneş panellerini kurmaya ikna oluyorlar. Çevreyi korumaya yönelik eylemleri teşvik etmek için davranışsal içgörüler kullanan 50 yıllık küresel bir kar amacı gütmeyen kuruluş olan Rare'in 2019 raporu, yedi kişisel tercihi ve bunların iklim değişikliği üzerindeki etkisini inceledi: Elektrikli bir araca geçmek, hava yolculuğunu azaltmak, bitki açısından zengin bir diyetle beslenmek, karbonu dengelemek, gıda atığını azaltmak, karbon ayrıştıran toprağa bakmak ve yeşil enerji satın almak.
Rapor, her kategorideki her 10 kişiden 1'inin azaltma davranışını benimsemesi halinde, ABD'nin toplam küresel sera gazı emisyonlarının yüzde 8 oranında azalacağını ortaya koydu. Rapora göre bu durum, ABD'nin 2016 yılında yürürlüğe giren uluslararası Paris Anlaşması'nda taahhüt ettiği ile şu anda bulunduğu nokta arasındaki öngörülen farkı yüzde 80 oranında azaltacaktır.
© 2024 The New York Times Company
