Rusya Federasyonu’nun güncel sanat alanındaki en büyük etkinliği 2010 yılından beri Ural bölgesinde düzenlenen bienal olarak biliniyor. Bölgenin endüstriyel dönüşüm süreçlerine vurgu yapacak biçimde “Ural Endüstri Çağdaş Sanat Bienali” olarak tanımlanan projeyi, Puşkin Devlet Güzel Sanatlar Müzesi başta olmak üzere bölgedeki farklı sanat kurumları yönlendiriyor. 6. Ural Bienali, Rusya’nın Ural federal bölgesindeki endüstri hatlarını da takip edecek biçimde 8 farklı kente ve hatta köylere; misafir sanatçı programı, film, müzik, tiyatro, performans programları ve sempozyumla ulaşıyor. Endüstri şehri Ekaterinburg’u merkez alan ve “Rusya’da Almanya Yılı”na denk gelen ana serginin küratörlüğünü ise geçen yıldan beri Kunsthalle Baden-Baden’ı beraber yöneten Çağla İlk ve Misal Adnan Yıldız, mimar küratör Assaf Kimmel ile birlikte yapıyor. Küratöryel üçlünün Türkiye kökenli pek çok sanatçı ve projeyi dahil ettiği program; 23 ülkeden 52 sanatçı ve kolektifin, bir kısmı bienale özel üretilen işlerine yer veriyor. Kavramsal çerçevesinden kurgulanma biçimine pandeminin etkisi hissedilen bienal için küratörler Yevgeni Zamyatin’in 1920-21 tarihli Biz adlı bilim kurgu romanından yola çıkıyor. 30 Eylül’de açılışı yapılan bienal, 5 Aralık’a dek Ekaterinburg’ta dört ana mekana yayılıyor. Sirk, postane, optik ve mekanik santrali ve sinema salonu gibi alışılmadık yerlerde karşımıza çıkan bienale “Düşünen eller, birbirine dokunan” başlığına uygun olarak müşterek umut fikri ve performatif bir yaklaşım damgasını vuruyor. Örneğin, Merkez Postane’de Mehtap Baydu’nun farklı kültürel kökenlerden kadınların postayla yolladığı taşlardan oluşan Dilek Taşları’nı görmek mümkün. Egemen Demirci ise hayali geleceğin inşasına (ve yıkımına) dair Bir Gelecek Ama Şimdinin Uzatması ile postanede özel yarattığı alanda ziyaretçilere geleceğe mektup yazma fırsatı sunuyor.
Haber Giriş: 12.11.2021 04:30 | Son
Güncelleme: 16.02.2022 15:17
Dokunma zamanı
Pek çok Türk sanatçı ve projenin yer aldığı 6. Ural Bienali, 5 Aralık’a dek Ekaterinburg’da dört ana mekana yayılıyor
Rusya Federasyonu’nun güncel sanat alanındaki en büyük etkinliği 2010 yılından beri Ural bölgesinde düzenlenen bienal olarak biliniyor. Bölgenin endüstriyel dönüşüm süreçlerine vurgu yapacak biçimde “Ural Endüstri Çağdaş Sanat Bienali” olarak tanımlanan projeyi, Puşkin Devlet Güzel Sanatlar Müzesi başta olmak üzere bölgedeki farklı sanat kurumları yönlendiriyor. 6. Ural Bienali, Rusya’nın Ural federal bölgesindeki endüstri hatlarını da takip edecek biçimde 8 farklı kente ve hatta köylere; misafir sanatçı programı, film, müzik, tiyatro, performans programları ve sempozyumla ulaşıyor. Endüstri şehri Ekaterinburg’u merkez alan ve “Rusya’da Almanya Yılı”na denk gelen ana serginin küratörlüğünü ise geçen yıldan beri Kunsthalle Baden-Baden’ı beraber yöneten Çağla İlk ve Misal Adnan Yıldız, mimar küratör Assaf Kimmel ile birlikte yapıyor. Küratöryel üçlünün Türkiye kökenli pek çok sanatçı ve projeyi dahil ettiği program; 23 ülkeden 52 sanatçı ve kolektifin, bir kısmı bienale özel üretilen işlerine yer veriyor. Kavramsal çerçevesinden kurgulanma biçimine pandeminin etkisi hissedilen bienal için küratörler Yevgeni Zamyatin’in 1920-21 tarihli Biz adlı bilim kurgu romanından yola çıkıyor. 30 Eylül’de açılışı yapılan bienal, 5 Aralık’a dek Ekaterinburg’ta dört ana mekana yayılıyor. Sirk, postane, optik ve mekanik santrali ve sinema salonu gibi alışılmadık yerlerde karşımıza çıkan bienale “Düşünen eller, birbirine dokunan” başlığına uygun olarak müşterek umut fikri ve performatif bir yaklaşım damgasını vuruyor. Örneğin, Merkez Postane’de Mehtap Baydu’nun farklı kültürel kökenlerden kadınların postayla yolladığı taşlardan oluşan Dilek Taşları’nı görmek mümkün. Egemen Demirci ise hayali geleceğin inşasına (ve yıkımına) dair Bir Gelecek Ama Şimdinin Uzatması ile postanede özel yarattığı alanda ziyaretçilere geleceğe mektup yazma fırsatı sunuyor. 
