Köye göçüyorum, ne okumalıyım?

Selamlar. Köye göçüyorum. Doğayla muktedir çanak çömleğinden permakültürüne, kerpiç tuğlasından şifalı otuna her şeyle haşır neşir olasım var. Birliğe bütünlüğe karışmak dert en derinde ve nihayetinde. Önerileriniz olursa pek sevinirim. Zeynep Özyiğit Sevgili Zeynep Özyiğit. Eh madem niyetinize koydunuz, yaparsınız da artık. Bu niyete koymak lafı, Balabanlı Köyü’nden. Önce bir dile alışalım, değil mi? Fakaaaat Zeynep Hanımcığım gelin bu konuyu biraz konuşalım. Her şeyden önce o aklınızdaki köy muhtemelen Ege sahillerinde bir köy herhalde, genelde öyle oluyor çünkü. Artık nedense köy dendi mi onlar aklımıza geliyor. Kimse Çorum’un Narlıca Köyü’nü düşünmüyor. Hani şu Kemal Tahir’in Yediçınar Yaylası, Köyün Kamburu ve Büyük Mal üçlemesindeki köy. Bunlar arasından en çok okumanızı tavsiye edeceğim Büyük Mal. Zira diğerleri gibi Cumhuriyet öncesi Osmanlısında geçmiyor. Genç Türkiye Cumhuriyeti’nde yaşanan olaylar, muhtemelen bugününkilerden çok da farklı değil. Ben de bu romanı geçen yaz okumuştum ve Kemal Tahir’in kıvrak zekâsına, dilinin akıcılığına bir kez daha hayran kalmıştım. Kemal Tahir zamanının diğer köy romancıları tarafından pek sevilmez, köyü ve köylüyü tanımamasıyla eleştirilirmiş. Bunun sebeplerini çok iyi anlayabiliyorum. Aslında bunun biricik sebebi Kemal Tahir’in köy yaşantısı ve köylüyü idealize etmemesi ve devrimci misyonun bir aracı olarak kullanmamasıdır. Köylü de herkes gibi insandır, bireysel arzu ve çıkarları vardır ve hiç de öyle düşünüldüğü gibi safın önde gideni değildir. Zira geçen yıllar Kemal Tahir’i defalarca haklı çıkarttı, öyle değil mi? Buradaki o “idealize” kelimesine vurgu yapmak isterim, zira bugün şehirden köye göçmek isteyen herkesin aklında bu vardır. Oysa gittiğinde orada da yaşamın tüm acımasızlığıyla devam ettiğini görecek, bir de üzerine hiç bilmediği, alışık olmadığı katı kurallarla karşılaşacaktır. Aziz Nesin’in Tatlı Betüş’ünün hemen başlarında ne vardır? “Yirmi milyonluk mirasa konan on beşten çok mirasçı hisselerine düşen mirası alabilmek için... Güllü adındaki bir kadını bütün Türkiye’de aramaya başlamışlardır. Güllü kesin tarihi bilinmemekle birlikte... beş altı yaşlarındayken ilçedeki bir memur ailesine evlatlık olarak verilmiş, bu tarihten sonra da kendisinden hiçbir haber alınamamıştır.” Tezeğe hazır olun! Alınamamıştır değil aslında, alınmamıştır. Çünkü sorulmamıştır. Çünkü köylüsü için Güllü’nün miras işi ortaya çıkana kadar bir önemi yoktur. Güllü’yü ara ki bulasın. Bulamazsın, çünkü adı fazla köylü olduğu için değiştirilmiştir. Hadi bunları geçtim, yerim dar kısacık kendi tecrübemden yazacağım. Köyde de şehirde ne kullanılıyorsa o çanak çömlek kullanılıyor artık. Dahası birbirinden berbat apartmanvari evler dikiliyor. Karafatmaya bile alışık olmayan kentli, üstüne konan böceği görünce çığlık çığlığa bağırıyor. Tezek kokusu, ona gelen sineğin derdi... Bütün bunlara hazırsanız çıkın yola. Benden söylemesi. Reçete Büyük Mal, Kemal Tahir, İthaki Yayınları Tatlı Betüş, Aziz Nesin, Nesin Yayınevi Kentlinin Köyde Yaşama Kılavuzu, Aslı Perker (Henüz yazılmamış bir kitap)