Rektör olmak ya da olmamak

12 Temmuz 2016’da Boğaziçi Üniversitesi’nde rektör adayı seçimi için sandık kurulmuş, hocalar Güney Kampüs’teki tarihi Saatli Bina’da toplanmıştı. Anayasamıza güveniyorduk. Oylarımızın çöpe gideceğinden haberimiz yoktu. Yasa üniversitenin öğretim üyelerinin oylarıyla altı aday belirlenmesini, YÖK’ün bu listeden üç kişi seçmesini, cumhurbaşkanının da bu üç adaydan birini atamasını öngörüyordu. İlk döneminde çok başarılı bir idareci olmanın yanı sıra zor zamanlarda ilkeyi öne koyan bir insan olduğunu da kanıtlayan mevcut rektör Gülay Barbarosoğlu yine adaydı ve seçimin kesin favorisiydi. Ben de adaylardan biriydim. Gülay Hoca tarihi bir rekor olan yüzde 82 oranıyla birinci olduğunda kimse şaşırmadı. Ben seçimden üçüncü sırada çıktım. 20 Temmuz saat 15.00’te YÖK başkanlığında mülakata beklendiğim haberi geldi. Usule göre eleme öncesi tüm adaylar mülakata çağrılırdı. Günümüzün ünlü bakanlarından birinin (şimdi FETÖ’den hapiste olan) ağabeyi, mülakata “velisi” (eski bir politikacı olan babası) ile gidip üniversitesindeki seçimi kazanamadığı halde rektörlüğü kapmıştı mesela. Öyle huylarım olmadığı için mülakata gitmedim. Doldurduğum adaylık formunda zaten şöyle yazmıştım: “Yasada 6 adaydan söz edildiği için bu formu dolduruyor olsam da, Boğaziçi’ndeki seçimde en çok oyu almamam halinde YÖK’e mülakata gelmemin veya rektörlük görevini kabul etmemin söz konusu olmayacağını, zaten Boğaziçi’nden öğretim üyesi arkadaşlarından en çok oyu almadan rektörlüğe atanmayı kabul edecek tıynette başka birisinin çıkacağını da hiç tahmin etmediğimi saygılarımla belirtirim.”

Aday bile olmayan atandı

Liyakat var ama icraat ortada