Bahçelerin bir de temizlik mevsimi var

Genellikle yaprak döken bitkilerin alternatifinin yaprak dökmeyen olması gerekirken aslında her dem yeşil olarak ifade edilir, zira tüm ağaçlar az çok yaprak döker ama bazıları hep yeşil kalabilir. Yaprak dökenlerin altındaki, kimine dağınıklık olarak görünür, kimine "oh ne güzel kompost olacak" diye düşündürür. Bende iki duygu da var! Bilimsel adı Albizia julibrisin, halk arasında gülibrişim denen şahane ağaççık evin arka girişinde çakıl kapladığımız alanda dikili. Beyaz çakılların üzerine öylesine pis dökülüyor ki, aman da ne güzel kompost diyesim gelmiyor. Yaprakları bir dolu küçük yaprakçıktan oluşuyor, o minik bileşik yapraklar değil de onların bağlı olduğu sap kısımları yerde gözüme batıyor. Yeni döküldüğünde tırmıkla toplamak çok zor. Çare olarak bir süre yanından geçerken başka tarafa bakıyorum, minik yapraklar döküldükten kısa bir süre sonra zaten ya uçuşuyor ya çakılın arasına kaynıyor. Saplarını da elle topluyorum ya da tırmıklıyorum. "Havuz kenarına dikmeyin" demelerini de çok iyi anlıyor ve onaylıyorum. Bahçedeki Çıtlık ağacı (Celtis australis) harika dökülüyor, her yeri kahverengi bir örtü kaplıyor, toprağa düşenleri olduğu yerde bırakıyorum, çakılların üzerine düşenleri de ilk kuru havada, birbirine yapışıp ağırlaşmadığı bir gün tırmıkla topluyorum, kenarı sert olmayan bir kovaya dolduruyorum. Bu sene çim biçme makinesinin girmediği, duvar dibi, saksı yanı gibi zor yerlerdeki otları biçebilmek için aldığım, misinalı değil altında plastik bir bıçağı olan, bıçağı kırıldıkça kolayca değiştirilen, şarjlı, hafif, Einhell marka kenar biçme makinesi ile ufalıyorum. Toprak alandakileri ise olduğu yerde bırakıp çim biçme makinesi ile üzerinden geçiyorum, toplamaya gerek kalmadan ufalanmış oluyor. Çim biçme makinesinin haznesinde topladıklarımı ve kovada ufaladıklarımı arka bahçedeki kompost alanına atıyorum, ya da bostandaki sebzeler arasına, ot çıkmasını istemediğim yürüme yollarına yayıyorum. Keşke belediyeler de öyle yapsa, yol kenarlarından, parklardan topladıkları yaprakları faydalanılacak hale getirse... Yaprak toplayan birkaç görevliye sordum, battal boy torbalara doldurup çöpe atıyorlarmış. Oysa Batı'nın botanik dünyasında “garden gold” denecek kadar kıymetli. Albizia julibrisin Elektrikli süpürge de var Bir başka yaprak toplama yöntemi ise elektrikli yaprak süpürgeleri. Yaprak toplama makinesi olarak da geçiyor. Komşumuzdan ödünç alıp denedim, ufak bahçeler için gayet kullanışlı, çakıl alanda sadece yaprakları çekiyor gerçekten de. Ancak büyük bahçeler için biraz yavaş kalıyor. Benim denediğim İkra diye bir marka idi. Rengi de en sevdiğim gri! Bahçe aletlerinin rengi de bir konu çünkü! Şeytan detayda gizli. Biraz estetik takıntınız varsa benim gibi hortumun bile grisini ararsınız. Denemediğim ama rastladığım bir diğer ürün de eğil-kalk yapmaktan kaçınmayanlar için kocaman el paletleri. Tırmıkla bir yere öbeklediğiniz yaprakları taşımak, torbaya veya kovaya doldurmak için tek seferde bol yaprak alabilmek için pratik gibi gözüküyor. Kuru dallar için de yine Einhell’in dal öğütme makinesini kullanıyorum. Eşimin doğum günü hediyesiydi, ne sevinmiştim! Tek sıkıntı öğütebildiği dalların çapı parmak kalınlığını geçmiyor, bazen sıkışıyor, açıp sıkışan dalları çıkarmak gerekiyor. Yaş dallar da sıkıntı yaratıyor, iyice kurumuş olmaları gerek. Ayrıca olabildiğince girintisiz çıkıntısız olanları öğütmek lazım, budanmış ağaç dallarını öğütülecek hale getirmek de bir ön hazırlık istiyor. İşe yarayacak miktarda talaş elde etmek için de epey miktar öğütmek lazım. Sözün özü havuzunuzun yanına veya “pasaklı” gözükmesini istemediğiniz bir yere ağaç dikecekseniz ağacınızı dikkatli seçin. Sonbahar renkleri kahverengi değil de sarı, turuncu, kırmızı, bordo yapraklı ağaçların dipleri temizlenmese de çok güzel gözüküyor. Ayva, hurma, sığla, melia azedarach, gingko biloba, incir benim bahçemde sonbahardaki yaprak döküntülerini sevdiğim türlerden. Acer ve kırmızı yapraklı meşe, Amerikan sarmaşığı da bende olmayanlardan aklıma gelenler!